Grzesznik a święty
- Trzebuniak
- 11 mar 2016
- 1 minut(y) czytania

Ludzie święcie powodują wyrzuty sumienia u tych, którzy źle postępują. Z tego również powodu rodzą się prześladowania na świecie, a chrześcijanie, którzy właściwie wypełniają swoje powołanie, są upokorzani. Zły bowiem człowiek nie znosi, gdy ktoś go poucza i walczy ze wszystkim, co budzi w nim wyrzuty sumienia. Grzesznik woli żyć w kłamstwie, wybiera obmowę albo oszczerstwo, zamiast próbować dostrzec grzech, który go ogranicza i nęka. Człowiek grzeszny nie chce również słyszeć o Bogu, który jest sędzią sprawiedliwym. Jego problemem jest uzależnienie od przyjemności i oddanie się w niewolę zmysłom, które ciągną go w dół.
Człowiek zaś święty wybiera sposób życia całkowicie różny. Zawsze stroni od tego, co nieczyste i złe. Albowiem wie, że każde zło sprowadza na niego niewolę i bardzo go uzależnia. Wybiera więc dobro, aby za sprawiedliwe życie otrzymać nagrodę w wieczności. Święty uznaje Boga za swego Ojca i stara się być Jego umiłowanym dzieckiem. Każdego dnia doświadcza Bożej pomocy w konfrontacji ze złem. Nigdy się nie lęka grzesznych ludzi, ale przezwycięża ich knowania swoją łagodnością i cierpliwością. Nawet w obliczu śmierci gotów jest zaświadczyć o swojej wierze, ponieważ liczy na szczęście w królestwie niebieskim. Swoją siłę czerpie z sakramentów świętych, a mądrość otrzymuje podczas rozważania Pisma Świętego. Dzięki darom łaski jest w stanie zachować czyste serce i sumienie, nawet w środowisku zlaicyzowanym i nie ceniącym wartości ewangelicznych.
Comments