Cud Eucharystii

Rozważamy dziś piękną Ewangelię o pierwszym cudzie Jezusa, który miał miejsce podczas wesela w Kanie Galilejskiej. To wydarzenie, opisane w drugim rozdziale Ewangelii według św. Jana, niesie w sobie głębokie duchowe znaczenie.

"A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: 'Nie mają wina'. Jezus Jej odpowiedział: 'Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?'" (J 2,3-4)

Św. Augustyn, rozważając tę scenę, pisze: "Przemienienie wody w wino było nie tylko cudem, ale i znakiem. Wszystkie czyny Pana naszego Jezusa Chrystusa są cudowne, ponieważ są dziełami Słowa Bożego. Ale zarazem są one dla nas znakami, które mówią nam coś więcej niż to, co widzimy."

Ten cud pokazuje nam kilka istotnych prawd. Po pierwsze, widzimy tu wyjątkową rolę Maryi jako Orędowniczki. Święty Efrem Syryjski zauważa: "Maryja pierwsza dostrzegła potrzebę i pierwsza wstawiła się u swojego Syna. Jej współczucie i troska o innych pokazują nam drogę do Jezusa."

Przemiana wody w wino symbolizuje także przemianę, jakiej Chrystus chce dokonać w naszym życiu. Święty Cyryl Aleksandryjski komentuje: "Jak przemienił wodę w wyborne wino, tak może przemienić naszą przeciętność w świętość, nasz smutek w radość, naszą słabość w moc."

Zwróćmy też uwagę na szczegół, że woda znajdowała się w stągwiach przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń. Święty Jan Chryzostom widzi w tym głębszy sens: "Chrystus przyszedł, aby przemienić Stare Przymierze w Nowe, prawo w łaskę, aby dać nam wino nowego życia w Duchu."

Ten pierwszy cud Jezusa pokazuje nam również znaczenie małżeństwa i rodziny. To nie przypadek, że Chrystus rozpoczyna swoją publiczną działalność właśnie na weselu. Święty Ireneusz z Lyonu podkreśla: "Obecność Chrystusa na weselu potwierdza świętość małżeństwa i pokazuje, że Bóg błogosławi ludzkiej miłości."

Na koniec warto zauważyć słowa Maryi skierowane do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" (J 2,5). Te słowa są aktualne również dla nas dzisiaj. Święty Bernard z Clairvaux mówi: "Te słowa Maryi są kluczem do życia chrześcijańskiego - pełnić wolę Jezusa z ufnością i posłuszeństwem."

Drodzy Bracia i Siostry, niech ten cud z Kany Galilejskiej będzie dla nas źródłem nadziei i umocnienia. Pamiętajmy, że tak jak Jezus przemienił wodę w wino, tak może przemienić nasze życie, nadając mu nowy smak i znaczenie. Prośmy Maryję, aby wstawiała się za nami, byśmy potrafili jak słudzy w Kanie wypełniać wszystko, co mówi nam Jej Syn.

Amen.

Nowa Nadzieja

"Usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach" (Ef 1,15-16). Te słowa św. Pawła Apostoła z Listu do Efezjan niech staną się dla nas inspiracją na cały Nowy Rok 2025.

Stoimy u progu nowego rozdziału, pełni nadziei i planów. Może chcemy zadbać o zdrowie, rozwinąć pasje, podróżować. To wszystko jest ważne, ale jako chrześcijanie powinniśmy przede wszystkim zatroszczyć się o nasz wewnętrzny rozwój. Św. Paweł wskazuje nam trzy kluczowe obszary: wiarę, miłość i modlitwę.

Po pierwsze, pogłębiajmy naszą wiarę. Jak roślina potrzebuje słońca i wody, by rozkwitnąć, tak nasza dusza potrzebuje pokarmu Słowa Bożego. Codzienna lektura Pisma Świętego, słuchanie go w wersji audio, chwila zatrzymania i medytacji nad jego treścią – to wszystko pomaga nam zbliżyć się do Chrystusa i budować z Nim żywą relację. Zadajmy sobie pytanie: Kim On jest dla mnie? Czy traktuję Go jak Przyjaciela, z którym chcę dzielić każdy dzień? Czy regularnie spotykam się z Nim w sakramentach Kościoła, zwłaszcza w Eucharystii i spowiedzi świętej?

Po drugie, rozpalajmy w sobie miłość do bliźnich. "Miłość względem wszystkich świętych" – pisze św. Paweł. Każdy człowiek, nawet ten, który nas zranił, jest dzieckiem Bożym, noszącym w sobie iskrę dobra. Okazujmy miłość w konkretnych czynach: w życzliwym słowie, pomocy w potrzebie, w cierpliwym znoszeniu słabości innych. Pamiętajmy o przebaczeniu, które jest kluczem do uzdrowienia zranionych relacji i budowania prawdziwej wspólnoty rodzinnej. Przebaczenie to nie zapomnienie, ale akt miłości, który wyzwala nas i drugą osobę z więzów żalu i nienawiści.

Po trzecie, trwajmy na modlitwie. Módlmy się za siebie, za naszych bliźnich, ale także za tych, którzy są naszymi nieprzyjaciółmi. Modlitwa wstawiennicza to wyraz miłości i troski, a także źródło pokoju i nadziei. Prośmy Boga o siły do pokonywania trudności, o mądrość w podejmowaniu decyzji, o miłość, która przemienia nasze serca. Niech nasze modlitwy będą przepełnione wdzięcznością za wszystkie dary Boga. Dziękujmy Mu za każdy nowy dzień, za każdego człowieka, którego postawił na naszej drodze, za wszystkie dobra, którymi nas obdarza.

Niech ten Nowy Rok 2025 będzie dla nas wszystkich czasem duchowego wzrostu i odnowy. Niech będzie rokiem Bożego błogosławieństwa, pełnym pokoju, radości i wdzięczności. Amen.

Walka duchowa

Łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów – poucza nas dzisiaj święty Paweł w swoim liście.

Wielki Post, który rozpoczęliśmy kolejny raz w naszym życiu, jest przede wszystkim czasem łaski Bożej. Jednak by móc otrzymać konkretną pomoc z nieba, należy spełnić określone warunki. Syn Boży – Jezus Chrystus pokazuje własnym przykładem jak o dar łaski się ubiegać.

Po pierwsze – powinniśmy poświęcić więcej czasu dla Pana Boga. Nie wystarczy tylko 5 minut rano i wieczorem na codzienną modlitwę. Nie wystarczy tylko raz w tygodniu pójść na obowiązkową mszę świętą. Potrzeba czegoś znacznie więcej. Musimy zrezygnować z niektórych przyjemności, aby mieć więcej okazji na przebywanie z Duchem Świętym. Ten Boży Duch będzie cię prowadzić na modlitwie, ale ty musisz zrobić pierwszy krok, to znaczy – powiedzieć: TAK, ja chcę w tym wielkopostnym okresie spotkać się z Bogiem; TAK, ja chcę otworzyć swe serce i porozmawiać z mym Panem.

Oczywiście, że będziesz kuszony, drogi bracie i siostro, aby się nie wysilać lub podjąć tylko minimalny wysiłek duchowy. Bo przecież łatwiej jest się położyć przed telewizorem i włączyć kolejny serial. Bo przecież o wiele wygodniej jest posłuchać muzyki i się zrelaksować niż popracować nad sobą.

Zobaczcie jednak na przykłady z życia sportowców, np. naszej tenisistki Igi Świątek. Ona musi się postarać przed wystąpieniem na turnieju tenisa ziemnego.

Nie wystarczy jej tylko 5 minut rano i wieczorem na uprawianie sportu. Nie wystarczy jeden trening na tydzień, aby wygrywać z najlepszymi.

Podobnie dzieje się w naszym życiu duchowym. Okres Wielkiego Postu jest doskonałą okazją, aby wziąć się w garść. Nie chodzi tu tylko o czas poświęcony modlitwie, ale także o zaprzestanie tych aktywności, których jest zbyt wiele. Potrzeba podjąć konkretne wyrzeczenia i post, aby poczuć głód samego Boga i odkryć w sobie godność dziecka Bożego.

Wspomniana Iga Świątek zawsze walczy na korcie z jakąś przeciwniczką. My także w tym świętym okresie przed Wielkanocą mamy podjąć walkę z naszym grzechem i złym duchem. Nie wygramy z nim bez podjęcia konkretnych postanowień – czyli bez odbycia dobrej spowiedzi przynajmniej raz na miesiąc; bez regularnej komunii świętej – przynajmniej w niedzielę; bez nabożeństw takich jak droga krzyżowa czy Gorzkie Żale.

Naprawdę warto zrezygnować w tym czasie z nadmiaru przyjemności, aby odkrywać w swoim sercu obecność Pana Boga. Warto upaść na kolana i oddać pokłon krzyżowi świętemu, na którym nasz Zbawiciel Jezus Chrystus oddał za nas swe życie.

Kiedy doświadczamy próby naszej wiary i pokusy złego ducha, przystąpmy do sakramentów świętych – spowiedzi i Eucharystii. Wówczas sami zrozumiemy, że „łaska przynosi nam usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów”. Amen.