Miłość silniejsza!

W relacjach główną rolę zawsze odgrywać będzie miłość. Chłopak kocha dziewczynę; żona męża; rodzice dziecko; uczeń nauczyciela; przyjaciel przyjaciółkę… Wszystko, co najważniejsze między ludźmi dokonuje się w atmosferze miłości. Dlatego również w relacji do Boga potrzebne jest nie tylko uczucie miłości, ale także wola i pragnienie kochania Pana ponad wszystko.

Zapewne istnieją różne stopnie i kolory miłości. Jest miłość młodzieńcza, małżeńska, rodzicielska, koleżeńska, przyjacielska i wiele innych. Każdą relację cechuje miłość odmienna, gdyż nie ma dwóch takich samych osób na świecie. Zatem podobnie jak nie ma identycznych osób, tak nie ma identycznej miłości. Mimo to pragniemy naśladować heroiczne przykłady świętości i miłości. Jeden z nich pozostawiła nam święta Maria Magdalena, która pokochała Jezusa nad wszystko. Jej serce przylgnęło do serca Mistrza bardziej niż serca dwunastu Apostołów. Jej miłość przezwyciężyła doświadczenie śmierci. Podczas, gdy nawet umiłowany Apostoł Jan odszedł od grobu Pańskiego, Maria tam pozostała. Jej miłość nie zagasła ani się nie skończyła w momencie śmierci ukochanego Przyjaciela jej kobiecego serca. W jej sercu płonął żar miłości, która sięgała poza widzialny świat.

Czyż miłość może być silniejsza niż wiara i nadzieja? Patrząc na obraz Marii Magdaleny, która wylewa łzy z miłości do Jezusa, przekonujemy się, że rzeczywiście tak jest. Nic nie jest w stanie ugasić miłości prawdziwej, ponieważ miłość to dar Ducha Świętego. Miłość jest motorem życia, a nawet po śmierci miłość nadal trwa. To ona prowadzi serce ludzkie wprost w ramiona kochającego Pana i Boga.

Rozwiń skrzydła

Panie,

Spraw, abyśmy poszukiwali mądrości i o nią zawsze Ciebie prosili. Dopomóż nam doceniać Twoje dary i być za nie wdzięcznymi. Rozszerz nasze serca, byśmy zawsze byli gotowi na przyjęcie Twojej łaski. Uwolnij od zapatrzenia w siebie i egoistycznych postaw,

które powodują że wchodzimy na drogę samotności. Naucz patrzenia dalej, szerzej, oczami wiary. Niech nasze życie będzie dobrym świadectwem wobec innych. Pomóż zrozumieć, że tylko życie poświęcone innym pozwala nam rozwinąć skrzydła Prawdziwego człowieczeństwa. Niech prowadzi nas twoje wszechmocne Słowo

Drogami Pokoju. Panie! Naucz nas sumiennie korzystać z daru czasu, ale też „tracić” czas dla Ciebie,

by spotkać Cię w Najświętszej Eucharystii, Przyjacielu, czy cierpiącym człowieku. Jezu, który przyszedłeś na świat, aby dać świadectwo Prawdzie, naucz nas mądrze żyć i umierać razem z Tobą.

Więź przyjaźni

Świt jest najpiękniejszą chwilą poranka. To zwiastun nowego dnia, nowych nadziei, szans, perspektyw ... Świt można przyrównać także do Zmartwychwstania naszego Pana, który pokonał ciemności i śmierć. Nasze życie jest jak owa winnica, która przeznaczona jest przez Boga do rozkwitu i urodzaju.

W każdym człowieku jest pierwiastek Boży, który pragnie do Niego powrócić. Dlatego odczuwamy inspirację do rozmyślań i spotkania z Bogiem. Popatrzmy zatem z wdzięcznością na winnicę którą uprawia Bóg w głębinach naszych dusz. W każdej duszy konsekrowanej jest coś co zachwyciło w nas Boga. Dlatego zapragnął mieć nas tak blisko siebie. Pomimo niegodności i brak zasług z naszej strony, otrzymaliśmy zaproszenie, by owa cząstka naszego serca rozkwitła wspaniałym odcieniem miłości, który ubogaca swym pięknem nie tylko duszę, ale cały Kościół Święty. Dziękujemy Ci Panie Boże że możemy radować się pięknem kwitnących winorośli dusz z którymi łączy nas więź przyjaźni. Jakim zachwytem napawa nasze serce widok dobra, piękna i miłości, które tak często przyćmiewa cień ludzkiej słabości. To cudowne, że pomagamy nawzajem sobie odkrywać piękno, którego być może nie odnaleźlibyśmy w nas samych, gdyby nie dar głębokiej przyjaźni, na który czekaliśmy całe życie. Każdy dzień jest nową szansą stawanie się lepszym, bardziej wartościowym człowiekiem dzięki darom Bożym, które mamy na wyciągnięcie ręki. Panie, naucz nas dobrze korzystać z Twoich darów i uwielbiać Cię w komunii dusz zjednoczonych w Tobie.