Góra kontemplacji

Życie duchowe polega na tym, aby pozwolić Jezusowi poprowadzić się na wysoką górę kontemplacji. Zazwyczaj nie dokonuje się to w oderwaniu od bliźnich, ale wraz z nimi - we wspólnocie Kościoła. Albowiem duchowość chrześcijańska to stałe pogłębianie relacji do Chrystusa, która jest niemożliwa bez miłości do drugiego człowieka. Równocześnie miłosna odpowiedź chrześcijanina wezwanego do kontemplacji Boga jest zawsze osobista. Nikt bowiem nie może za niego odpowiedzieć, że kocha Boga w jego imieniu.

Życie duchowe to wielka wewnętrzna przemiana, która może trwać tylko chwilę, a ma wpływ na całe nasze życie i rozumienie rzeczywistości. W kontemplacji stajemy w obliczu świętości i nieskończonej miłości Boga Ojca. Sami jesteśmy pod działaniem łaski Ducha Świętego, która oświeca nasze istnienie. Podczas takiego duchowego doświadczenia otrzymujemy wiedzę wlaną i rozkoszujemy się Bożą Obecnością. Nie potrzebne są wówczas żadne dodatkowe pytania, ponieważ słyszymy zapewnienie, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Ojca niebieskiego. Wobec wiekuistej Prawdy możemy jedynie z pokorą skłonić głowę, uklęknąć i pozostać w uwielbieniu Boga Stwórcy.

#Mt1719 #kontemplacja #góra #duchowość

Życie wewnętrzne

Człowiek jako istota cielesno-duchowa może korzystać zarówno z rzeczy materialnych, jak i darów duchowych. Od niego samego zależy na czym bardziej skupi swoją uwagę. Niedobrze, gdy troszczy się zbytnio o sprawy światowe. O wiele zaś lepiej, gdy potrafi znaleźć i poświęcić swój czas na rozmyślanie nad sensem i celem swego życia. Ponieważ o wiele ważniejsze od zdobywania kolejnych zaszczytów i fortuny jest ofiarowanie swego czasu na medytację i kontemplację Boga.

Jeśli człowiek, utworzony na obraz i podobieństwo Syna Bożego, umie docenić piękno, które go otacza, to będzie także zdolny do wyciągnięcia nauki ze wszystkiego, co dokonuje się w świecie. Na rozmyślaniu dojdzie do przekonania, że troska o życie wewnętrzne jest najważniejsze. Albowiem życie ludzkiego ciała kiedyś się skończy i przeminie tak samo, jak przemijają pory roku. Natomiast życie duchowe może stać się coraz głębsze i wartościowsze. W czasie modlitwy jego umysł zostanie oświecony światłem Ducha Świętego, a wraz z Jego przyjściem ludzkie serce wypełni się pokojem i nadzieją, że Boża Opatrzność zawsze nad nim czuwa.

#Mt62434 #kontemplacja #życie #człowiek

Miłość miłosierna

Życie ludzkie składa się z chwil radosnych uniesień, ale także z momentów smutnych. Za wszystkie te doświadczenia trzeba być wdzięcznym. Warto korzystać z tych, dzięki którym wchodzimy w głębszy kontakt z naszym Panem Jezusem Chrystusem. Ponieważ właśnie w ten sposób On pozwala nam zbliżać się do siebie i przeżywać stan duchowego zachwycenia.

W każdą niedzielę, podczas uczestniczenia w Najświętszej Ofierze, pogłębiamy komunię z Synem Bożym. On przemawia do nas potężnym głosem swojej miłości miłosiernej. Porywa nas w stan kontemplacji i zachwycenia pięknem swego Ducha. Możemy wówczas zobaczyć skrawek nieba i rozkoszować się chwałą Bożą. Dostępujemy tego daru, aby później dzielić się nim z ludźmi i dawać świadectwo o Chrystusie zmartwychwstałym.

Aby mieć udział w królestwie niebieskim, trzeba odwrócić się od spraw codziennego życia i zwrócić się ku światłu płynącemu z góry. Stamtąd bowiem przychodzi do nas Wschodzące Słońce, czyli Zbawca, który przyobleczony jest w złoty płaszcz królewski. Jeśli z pokorą będziemy patrzyć w Jego boskie oblicze, On przybliży się do nas i położy swą dłoń na naszym ramieniu. Swoją mocą uspokoi niespokojne serce i zapewni, że całe nasze życie podlega Bożej Opatrzności. Wzmocni naszą wiarę i wleje nadzieję na wieczną szczęśliwość w domu Ojca.

#Ap1913 #słońce #kontemplacja #miłosierdzie