Opatrzność Boża

Opatrzność Boża czuwa nad światem i nad każdym człowiekiem. Jednocześnie Bóg zezwala, aby na ziemi współistniały światło i ciemności, dobro i zło, pomyślność i niedola. Stwórca jest Panem wszechświata, w którym dokonuje się nieustanna walka między siłami, które są Mu poddane, a tymi, które Mu się sprzeciwiają.

Ojciec niebieski zachęca wszystkich, aby pełnili Jego świętą wolę, ponieważ cały świat jest miejscem, w którym powinna rozkwitać Boża sprawiedliwość. Ziemia i niebo w tym celu bowiem zostały powołane do istnienia. Podobnie człowiek został posłany na świat po to, aby uznać, że jedynym Panem jest dobry Bóg. Zaś powołaniem wszystkich ludzi jest osiągnięcie zbawienia dzięki współpracy z łaską Bożą.

Dlatego ciągle mamy się nawracać i kierować w stronę Dobra. Winniśmy czynić sobie ziemię poddaną, a także coraz bardziej miłą i przyjazną dla życia. Pomocą i inspiracją jest dla nas Słowo Boże, które posiada moc przemiany ludzkich serc. Jednak ponad wszystko mamy z wiarą, miłością i pokorą przyznać, że wszelkie dobro ma swoje źródło w Bogu.

#Opatrzność #dobro #Bóg #człowiek #Iz45625

Marność nad marnościami

Czasami człowiekowi wszystko wydaje się marnością. Nic nie daje mu już radości i zadowolenia. Cały trud jaki podejmuje sprawia, że jest coraz bardziej zmęczony i ma stany depresyjne. Wszystkie jego myśli krążą wokół beznadziejności życia i prowadzą do rozpaczy. Nawet piękno przyrody nie wywołuje już u niego zachwytu i nie daje duchowego uniesienia. Taki człowiek wpada w niewolę rutyny i nie potrafi się z niej wyzwolić. Chodzi tam i z powrotem, ale nigdzie nie znajduje sensu swego życia. Przecież tyle już zrobił, tyle osiągnął i tyle włożył wysiłku, a i tak wszystko idzie na marne.

Zazwyczaj Bóg zezwala na takie bolesne doświadczenie, aby zachęcić biednego człowieka do jeszcze ściślejszego przylgnięcia do swego Stwórcy. Ojciec niebieski w ten sposób uczy go rezygnowania ze swoich planów i projektów na przyszłość. Przypomina, że wszystko bezwzględnie spoczywa w rękach Pana i Jego świętej Opatrzności. Tłumaczy, że zmysły cielesne nie są w stanie w pełni zaspokoić pragnień ludzkiego serca, które stworzone zostało na obraz i podobieństwo Serca Syna Bożego. Dla Boga Stwórcy wszystko trwa niezmiennie, a On kieruje światem przez swoje Słowo i Ducha Świętego. Ta dobra myśl winna załamanego człowieka rozweselać i napełniać nadzieją.

#Koh1211 #marność #człowiek #depresja

Życie wewnętrzne

Człowiek jako istota cielesno-duchowa może korzystać zarówno z rzeczy materialnych, jak i darów duchowych. Od niego samego zależy na czym bardziej skupi swoją uwagę. Niedobrze, gdy troszczy się zbytnio o sprawy światowe. O wiele zaś lepiej, gdy potrafi znaleźć i poświęcić swój czas na rozmyślanie nad sensem i celem swego życia. Ponieważ o wiele ważniejsze od zdobywania kolejnych zaszczytów i fortuny jest ofiarowanie swego czasu na medytację i kontemplację Boga.

Jeśli człowiek, utworzony na obraz i podobieństwo Syna Bożego, umie docenić piękno, które go otacza, to będzie także zdolny do wyciągnięcia nauki ze wszystkiego, co dokonuje się w świecie. Na rozmyślaniu dojdzie do przekonania, że troska o życie wewnętrzne jest najważniejsze. Albowiem życie ludzkiego ciała kiedyś się skończy i przeminie tak samo, jak przemijają pory roku. Natomiast życie duchowe może stać się coraz głębsze i wartościowsze. W czasie modlitwy jego umysł zostanie oświecony światłem Ducha Świętego, a wraz z Jego przyjściem ludzkie serce wypełni się pokojem i nadzieją, że Boża Opatrzność zawsze nad nim czuwa.

#Mt62434 #kontemplacja #życie #człowiek