Bogami jesteście

Uwierz Jezusowi, że twoim powołaniem jest zostać świętym. On właśnie po to przyszedł na świat, aby ci oznajmić tę Dobrą Nowinę. Niestety zbyt często odrzucasz Jego propozycję i czynisz zło, które oddala cię coraz bardziej od Niego. Mimo wszystko Jezus kieruje do ciebie swoje słowo i przypomina ci, że ty również jesteś poświęcony i posłany, aby głosić Ewangelię. Tyle razy już w swoim życiu byłeś przez Niego umacniany, ale i tak nie potrafisz Mu całkowicie zawierzyć ani zaufać.

Przypomnij sobie te wszystkie sytuacje i zdarzenie, z których wychodziłeś obronną ręką dzięki Jego łasce. Podziękuj Mu za wszelkie dary sakramentalne, które przyjąłeś, a nie potrafisz być za nie wdzięczny. Co więcej rozejrzyj się wokół siebie i dostrzeż cuda, które dokonują się codziennie w twoim życiu.

Czy masz aż tak zatwardziałe serce, że nie wyczuwasz Jego obecności w pięknie stworzeń ani nie doświadczasz Jego dobroci ze strony najbliższych ci osób. Oczywiście, że nie zdołasz Go nigdy uchwycić za rękę, gdyż jest za bardzo pokorny i woli usuwać się z centrum uwagi. Zawsze jednak możesz wyjść Mu na spotkanie i porozmawiać z Nim na osobności. A On znowu przypomni ci o tym, co najważniejsze oraz subtelnie poprosi, abyś kochał Go jeszcze usilniej.

#J103142 #Jezus #świętość #powołanie

Grzesznik a święty

Ludzie święcie powodują wyrzuty sumienia u tych, którzy źle postępują. Z tego również powodu rodzą się prześladowania na świecie, a chrześcijanie, którzy właściwie wypełniają swoje powołanie, są upokorzani. Zły bowiem człowiek nie znosi, gdy ktoś go poucza i walczy ze wszystkim, co budzi w nim wyrzuty sumienia. Grzesznik woli żyć w kłamstwie, wybiera obmowę albo oszczerstwo, zamiast próbować dostrzec grzech, który go ogranicza i nęka. Człowiek grzeszny nie chce również słyszeć o Bogu, który jest sędzią sprawiedliwym. Jego problemem jest uzależnienie od przyjemności i oddanie się w niewolę zmysłom, które ciągną go w dół.

Człowiek zaś święty wybiera sposób życia całkowicie różny. Zawsze stroni od tego, co nieczyste i złe. Albowiem wie, że każde zło sprowadza na niego niewolę i bardzo go uzależnia. Wybiera więc dobro, aby za sprawiedliwe życie otrzymać nagrodę w wieczności. Święty uznaje Boga za swego Ojca i stara się być Jego umiłowanym dzieckiem. Każdego dnia doświadcza Bożej pomocy w konfrontacji ze złem. Nigdy się nie lęka grzesznych ludzi, ale przezwycięża ich knowania swoją łagodnością i cierpliwością. Nawet w obliczu śmierci gotów jest zaświadczyć o swojej wierze, ponieważ liczy na szczęście w królestwie niebieskim. Swoją siłę czerpie z sakramentów świętych, a mądrość otrzymuje podczas rozważania Pisma Świętego. Dzięki darom łaski jest w stanie zachować czyste serce i sumienie, nawet w środowisku zlaicyzowanym i nie ceniącym wartości ewangelicznych.

#Mdr21222 #świętość #grzech

Być świętym

Najwyższy czas, aby postarać się o świętość życia. Ponieważ świat coraz bardziej potrzebuje ludzi świętych i dobrych. A przede wszystkim dlatego, że sam Bóg wzywa nas i daje powołanie do świętości. On jest święty i pragnie tego, co najlepsze dla swoich stworzeń. My zaś o tym zapominamy, więc trzeba nam stale przypominać o jednym z najważniejszych przykazań.

Świętość realizuje się w codzinnym życiu i w relacjach z najbliższymi. To tutaj sprawdza się nasza uczciwość, szczerość intencji i troska o drugiego człowieka. Bowiem w zwyczajnych rozmowach można odkrywać głębię świętości, albo dostrzegać otchłań zła i grzeszności.

W codzienności również jest obecny Pan, który przygląda się wszystkim naszym poczynaniom i wzajemnym relacjom. On patrzy oczami naszych bliźnich i odczuwa wszystko wrażliwym ludzkim sercem. Dlatego tak bardzo ranią Go nasze niesprawiedliwe wyroki, obmowy, a jeszcze bardziej oszczerstwa i kłamstwa. Boleje, gdy doświadcza naszej pychy, niesprawiedliwości i gniewu. Jakże bardzo cierpi, gdy dotyka Go nasza nienawiść i złośliwości wobec braci i sióstr.

Cieszy się natomiast, gdy widzi szczerą troskę o bliźniego, a także naszą przemianę na lepsze. Jest szczęśliwy, gdy potrafimy nawzajem obdarzać się miłością, jako Jego ukochane dzieci.

#Kpł1912 #świętość #dziecko #Pan