Miłość Ojca

Kochający Ojciec zawsze zwraca się do swego umiłowanego dziecka z miłością i w słowach niosących nadzieję. Człowiek, który słyszy głos Boży nie jest w stanie zatrzymać tej informacji tylko dla siebie, ale czuje się przynaglony, aby podzielić się wszystkim z bliźnimi. Prawdziwa duchowość polega właśnie na takiej intymnej relacji wierzącego z Bogiem Ojcem.

Pierwszym wielkim pragnieniem Boga jest prowadzenie świętego życia przez człowieka. Wszyscy ludzie zostali bowiem stworzeni po to, aby naśladować świętość Boga i w ten sposób byli do Niego podobni. Każdy zatem wierzący człowiek odczuwa, że powinien przestrzegać boskich przykazań i dzięki temu bezpiecznie podążać drogą zbawienia. Jeśli zaś świadomie łamie, choćby jedno z tych przykazań, to jego pobożność pozbawiona jest podstaw.

Miłujący Ojciec pragnie również, aby dzieci pamiętały o Jego obecności w ich życiu. Życzy sobie, aby przyjmowały ochoczo Ducha Świętego, który przychodzi do nich codziennie z mocą i nieskończoną miłością. Prosi, aby obdarzano Go należytym szacunkiem i chętnie słuchano. Wówczas życie ludzkie stanie się o wiele piękniejsze, spokojniejsze i świętsze, gdyż będzie przepełnione boską i ludzką miłością.

#Ojciec #DuchŚwięty #dziecko #Kpł1912

Być świętym

Najwyższy czas, aby postarać się o świętość życia. Ponieważ świat coraz bardziej potrzebuje ludzi świętych i dobrych. A przede wszystkim dlatego, że sam Bóg wzywa nas i daje powołanie do świętości. On jest święty i pragnie tego, co najlepsze dla swoich stworzeń. My zaś o tym zapominamy, więc trzeba nam stale przypominać o jednym z najważniejszych przykazań.

Świętość realizuje się w codzinnym życiu i w relacjach z najbliższymi. To tutaj sprawdza się nasza uczciwość, szczerość intencji i troska o drugiego człowieka. Bowiem w zwyczajnych rozmowach można odkrywać głębię świętości, albo dostrzegać otchłań zła i grzeszności.

W codzienności również jest obecny Pan, który przygląda się wszystkim naszym poczynaniom i wzajemnym relacjom. On patrzy oczami naszych bliźnich i odczuwa wszystko wrażliwym ludzkim sercem. Dlatego tak bardzo ranią Go nasze niesprawiedliwe wyroki, obmowy, a jeszcze bardziej oszczerstwa i kłamstwa. Boleje, gdy doświadcza naszej pychy, niesprawiedliwości i gniewu. Jakże bardzo cierpi, gdy dotyka Go nasza nienawiść i złośliwości wobec braci i sióstr.

Cieszy się natomiast, gdy widzi szczerą troskę o bliźniego, a także naszą przemianę na lepsze. Jest szczęśliwy, gdy potrafimy nawzajem obdarzać się miłością, jako Jego ukochane dzieci.

#Kpł1912 #świętość #dziecko #Pan