Nasza Matka

Panie Jezu dziękujemy Ci za Twój Święty Kościół, któremu dałeś Maryję za naszą Matkę i Królową.

Ona po Trzykroć Przedziwna i umiłowana znalazła upodobanie u Trójcy Świętej poprzez Pokorę, która charakteryzowała całe Jej życie. To dzięki uniżeniu Maryi Bóg wywyższył Ją do Godności Służebnicy Pańskiej, która poczęła mocą Ducha Świętego.

Maryjo, pragnę być zawsze blisko Ciebie i uczyć się od Ciebie gdzie należy szukać szczęścia i miłości.

Wpatrując się w Twe dziewicze życie, i całkowite oddanie swej woli Bogu, rozumiem coraz lepiej, że szczęście i miłość są możliwe do osiągnięcia już tutaj na ziemi, choć droga do pełnego zjednoczenia z Bogiem często wymaga wyrzeczeń i rezygnacji z tego, do czego dąży nasza ludzka natura.

Rezygnacja z przyjemności doczesnych dla Boga sprawia, że zaczynamy poszukiwać dóbr duchowych. Ofiara poniesione sercem radosnym i odważnym pozwala doświadczać mocniej umiłowania przez Boga, a także Jego Mocy, która przedziwnie działa w naszym życiu.

Dusza Maryi rozradowała się w Bogu-Zbawicielu, ponieważ oczami wiary dostrzegała wielkie rzeczy, które uczynił dla Niej Wszechmocny! Ona umiała dostrzegać w swym życiu dobro! Pokora, cichość i czystość Maryi jest drogą do głębi Bożych Tajemnic.

Ona zaprasza nas do swojej szkoły Miłości Boga ponad wszystko! Ona uczy nas dostrzegania śladów Jego Miłości nawet w najmniejszych szczegółach dnia. Maryja to kobieta dzielna, która zmiażdżyła głowę węża.

Nie bójmy się zawierzyć jej naszych życiowych prób, pokus i porażek, bo z Nią osiągniemy radość i zdobędziemy wieczność.

Matko nasza i Królowo, oddajemy Ci serca i umysły, abyś nas prowadziła prostą drogą po zawiłych ścieżkach życia.

Niech Maryja, Matka naszej Nadziei pomaga nam stawać się każdego dnia świadkami Chrystusa w codziennych wyborach i pozostać wiernymi łasce powołania aż do końca.

#Maryja #Kościół #miłość #ofiara

Klękamy do modlitwy

Zazwyczaj klękamy do modlitwy albo przychodzimy do kościoła, aby prosić podobnie, jak kobieta kananejska opisana w Ewangelii. Mamy bowiem wiele spraw i problemów, które chcielibyśmy polecić Panu Bogu. Takiej też modlitwy nauczyli nas rodzice i katecheci. Słowo Boże poucza nas jednak, że w postawie modlitewnej chodzi jeszcze o coś więcej.

Przede wszystkim przychodzimy i klękamy przed Panem, aby uzmysłowić sobie, iż jesteśmy poddanymi i sługami Boga. To On dzierży władzę nad naszym życiem od dnia narodzin, w każdej godzinie dnia, aż do momentu naszej śmierci. Ale jest On Kimś więcej niż tylko naszym Królem i Władcą, ponieważ jest On także naszym kochającym Ojcem i Przyjacielem.

Modlitwa zatem to najlepszy i najdogodniejszy czas, aby wyrazić Mu dziecięcą i ufną miłość. Jeśli potrafimy wzbudzić to piękne uczucie względem naszego Ojca w niebie, to wtedy właśnie zaczynają się dokonywać cuda w naszych sercach. Przez Ducha Świętego zostajemy obdarowani pokojem, radością, cierpliwością i wieloma innymi cnotami.

Albowiem to prawda, ze dom modlitwy staje się domem pełnym Bożej radości i błogosławieństwa. Pan Bóg przyjmując ofiarę z naszego czasu, który Mu poświęcamy, przemienia całe nasze życie. Dobra modlitwa sprawia, że zmienia się sposób naszego widzenia rzeczywistości oraz nasze postępowanie względem bliźnich. Gdy doświadczamy ze strony miłosiernego Boga przebaczenia błędów i grzechów, nasza przygnębiona twarz przemienia się w pogodne oblicze. Jesteśmy przez Pana pouczani w głębi naszego serca o tym, co należy czynić i jakie decyzje mamy podejmować.Uważne słuchanie Boga, który przemawia do nas poprzez dar sumienia, daje wewnętrzną pewność, że jesteśmy na właściwej drodze do osiągnięcia szczęścia wiecznego w niebie.

Owszem czasami stając przed Panem doznajemy strachu i lęku, bo nie postępujemy zgodnie z przykazaniami Bożymi. Taka sytuacja ma nasz jeszcze bardziej motywować do współzawodnictwa z innymi i staranie się o coraz większą świętość życia. Pracę nad sobą winniśmy zaś podejmować codziennie z wielką ufnością, że współpracując z łaską Bożą zostaniemy doprowadzeni do zbawienia. Wierzymy przecież, że dary łaski, które płyną z sakramentów świętych są nieodwołalne, a więc mimo naszego nieposłuszeństwa, zawsze możemy liczyć na dar Bożego miłosierdzia.

#Mt152128 #modlitwa #przebaczenie #kościół

Prawo Ducha

W rozważaniu dzisiejszej liturgii Słowa pozwolę sobie posłużyć się porównaniem, w którym Kościół Święty jest jak żywy organizm u którego jednym z najważniejszych organów życiowych jest układ oddechowy. Płucami są Duch i litera Prawa. Jedno bez drugiego nie może prawidłowo funkcjonować. Zatem istnieje ryzyko, że kierując się tylko literą Prawa, Kościół będzie postrzegany jako instytucja, w której rządzą sztywne przepisy charakteryzujące się spełnianiem praktyk religijnych w sposób suchy i nie prowadzący do realnego spotkania z Bogiem. Natomiast kierowanie się tylko charyzmatem prowadzi do wszelkiego rodzaje wypaczeń, które nie mają nic wspólnego z nauczaniem Kościoła, lecz stanowią zagrożenie dla zdrowej nauki, która przecież jest najpewniejszym sposobem, by trzymać się Boga i zawsze odnajdywać drogę do Niego.

Wsłuchiwanie się i rozeznawanie natchnień pochodzących od Boga pozwala zachować równowagę pomiędzy literą Prawa a prowadzeniem przez Ducha. Tylko wówczas Duch Święty sprawia, że Kościół żyje i ożywia tych, którzy pogrążeni są w niemocy grzechu. On jest źródłem wszystkich przykazań i przepisów, które mają nas chronić przed tym, co szkodzi i dostarczać nawet najmniejszej komórce Mistycznego Ciała Chrystusa duchowego pożywienia podtrzymującego życie. Świętość jest możliwa dla każdego, kto zaufa Bogu pozwalając działać Duchowi w swoim sercu. Święta siostra Faustyna daje nam wskazówkę pisząc w swoim dzienniczku takie słowa: "Wierność w wypełnianiu natchnień Ducha Świętego to najkrótsza droga do świętości. Kiedy dusza szczerze kocha Boga, to nie powinna się niczego lękać w swym życiu duchowym. Niech się podda wpływowi łaski i niech się nie ogranicza w łączeniu z Panem" (Dz 291). Wsłuchiwanie się i rozeznawanie natchnień pochodzących od Boga pozwala zachować równowagę pomiędzy literą Prawa a prowadzeniem Ducha (s. Agata).

#2Kor3411 #Prawo #Duch #Kościół