Więź przyjaźni

Świt jest najpiękniejszą chwilą poranka. To zwiastun nowego dnia, nowych nadziei, szans, perspektyw ... Świt można przyrównać także do Zmartwychwstania naszego Pana, który pokonał ciemności i śmierć. Nasze życie jest jak owa winnica, która przeznaczona jest przez Boga do rozkwitu i urodzaju.

W każdym człowieku jest pierwiastek Boży, który pragnie do Niego powrócić. Dlatego odczuwamy inspirację do rozmyślań i spotkania z Bogiem. Popatrzmy zatem z wdzięcznością na winnicę którą uprawia Bóg w głębinach naszych dusz. W każdej duszy konsekrowanej jest coś co zachwyciło w nas Boga. Dlatego zapragnął mieć nas tak blisko siebie. Pomimo niegodności i brak zasług z naszej strony, otrzymaliśmy zaproszenie, by owa cząstka naszego serca rozkwitła wspaniałym odcieniem miłości, który ubogaca swym pięknem nie tylko duszę, ale cały Kościół Święty. Dziękujemy Ci Panie Boże że możemy radować się pięknem kwitnących winorośli dusz z którymi łączy nas więź przyjaźni. Jakim zachwytem napawa nasze serce widok dobra, piękna i miłości, które tak często przyćmiewa cień ludzkiej słabości. To cudowne, że pomagamy nawzajem sobie odkrywać piękno, którego być może nie odnaleźlibyśmy w nas samych, gdyby nie dar głębokiej przyjaźni, na który czekaliśmy całe życie. Każdy dzień jest nową szansą stawanie się lepszym, bardziej wartościowym człowiekiem dzięki darom Bożym, które mamy na wyciągnięcie ręki. Panie, naucz nas dobrze korzystać z Twoich darów i uwielbiać Cię w komunii dusz zjednoczonych w Tobie.