Pokrzepienie

„Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” – mówi do nas Jezus w dzisiejszej Ewangelii.

Święty Jan Chryzostom, Ojciec Kościoła z IV w., komentując ten właśnie fragment pisze, że chodzi tutaj o nas wszystkich, którzy obarczeni jesteśmy codziennymi troskami, utrapieniami i grzechami. Wszyscy bowiem pragniemy znaleźć ukojenie dla swych dusz, ale nie może nam przy tym zabraknąć łagodności, skromności i pokory.

Dalej Chryzostom poucza na czy polega doskonałość chrześcijańska: „Życiem nie nazywam bynajmniej tego, że pościsz, że chodzisz we włosiennicy i że się popiołem posypujesz, ale że gardzisz bogactwem jak powinieneś, że miłujesz bliźniego, że chlebem swoim karmisz biednego, że gniew poskramiasz, że się uwalniasz od próżności, że zazdrość wykorzeniasz”.

Jako chrześcijanie nie możemy żyć według ciała, lecz według Ducha, ponieważ Duch Boży w nas mieszka o czym poucza też święty Paweł.

I choć wiele już tygodni minęło od Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, my chrześcijanie nigdy nie zapominamy, iż należymy do Chrystusa, ponieważ staramy się postępować według Ducha Bożego.

Pomyślmy dziś czy czasem nie zamykamy się w swoich własnych utrapieniach i problemach, podczas gdy powinniśmy zawsze naśladować Syna Bożego i postępować w Duchu Chrystusowym.

Przyznajmy, że często jeszcze brakuje nam łagodności, skromności i pokory na miarę Jezusa. Zbyt łatwo zezwalamy natomiast, aby duch świata zagościł w naszych sercach i opanował nasze myślenie.

Poprośmy zatem Jezusa, aby nauczył nas kochać bezinteresownie i otwierać się na potrzebujących. Błagajmy, aby Duch Święty prowadził nas w każdym dniu i każdej sytuacji naszego życia. Amen.

#Mt112530 #pokora #Jezus #Duch

Droga pokory

Jezus wybiera drogę pokory, aby cię zachęcić do naśladowania Jego sposobu życia. Na ziemi jest poniżany, abyś ty rownież nie wynosił się nad innych, ale raczej z pokorą przyjmował wszelkie doświadczenia. Z całkowitą zgodą rezygnuje z zaszczytów, aby przebywać z ubogimi, pogardzanymi i upokorzonymi. W ten sposób zbliża się do każdego człowieka, również do tego, który jest największym grzesznikiem. Nie odrzuca nikogo, ale wyciąga rękę do nieuleczalnie chorych oraz ucztuje z przestępcami. Uderza nas Jego całkowite posłuszeństwo w pełnieniu woli Bożej aż po śmierć krzyżową.

Dlatego zostaje wywyższony, otrzymuje moc, pokonuje zło, a także odnosi zwycięstwo nad śmiercią. W imieniu Jezusa odkrywamy potęgę i chwałę Bożą, która panuje nad wszelkim stworzeniem i czuwa nad całym światem. Jako chrześcijanie idziemy przez życie w imię Jezusa i ufamy, że nic nie oddali nas od miłości Boga. Uwielbiamy naszego Pana, który kroczy przed nami i wskazuje najlepszą drogę do nieba. Razem z Jezusem Chrystusem pokonujemy wszelkie zło i każdego dnia stajemy się lepszymi ludźmi. Wyznajemy wspólnie, że nikt nie ma większej miłości od Tego, który ukochał nas i ofiarował nam swoje boskie Serce.

#Flp2611 #droga #pokora #Jezus

Prostota dziecka

Syn Boży swoją postawą i nauką przypomina nam, jak ważne są pokora i szacunek wobec każdego człowieka. Bardzo łatwo jest bowiem uwierzyć w swoją wielkość i nikogo nie słuchać. Zbyt często zdarza się nam też pogardzać drugim człowiekiem, gdyż podświadomie uważamy się za kogoś lepszego. Zapominamy, że właśnie od ludzi małych i prostych można się wiele nauczyć. Dlatego Jezus ciągle przypomina nam, że winniśmy się kontrolować i patrzyć na bliźnich jak na równych sobie.

Nasza pycha i przekonanie o własnej wielkości bardzo przeszkadza również w modlitwie. Albowiem zamiast myśleć o sprawach potrzebujących, skupiamy się na własnych problemach i coraz większych potrzebach. W czasie modlitwy trzeba nam zapomnieć o zaszczytach i w pokorze serca stanąć przed Ojcem. Nawet jeśli jesteśmy ludźmi grzesznymi, mamy prawo, a nawet obowiązek ofiarować swoje życie Bogu. Rozmawiając z ukochanym Ojcem nie musimy ciągle się tłumaczyć z naszych przewinień, upadków i grzechów. On raczej oczekuje wdzięczności i dziecięcej ufności.

Oczywiście warto jest przeprosić za błędy i wykroczenia przeciw prawu miłości, ale najważniejsze jest nawrócenie serca i uznanie Boga za centrum swego życia. Miłosierny Ojciec zawsze jest gotowy nam przebaczyć i czeka z wyciągniętymi ramionami, aby przytulić nas do swego boskiego Serca. Mamy tylko przyjąć tę miłość i pozwolić się kochać.

#Łk18914 #dziecko #pokora #modlitwa