Wschodzące Słońce

Do życia potrzebujemy światła i dlatego z utęsknieniem oczekujemy wiosny. Wówczas bowiem dni stają się dłuższe, a słońce mocniej oświeca ziemię. Podobnie dzieje się w życiu duchowym...

Tutaj światło przynosi nam Jezus Chrystus, który jest Wschodzącym Słońcem. To on wybawia nasze dusze z ciemności grzechu i wypełnia je blaskiem Ducha Świętego. Dzięki wstawiennictwu Syna Bożego człowiek, który jest zalękniony i wstydzi się swoich grzechów, znowu nabiera duchowej mocy. Od tego momentu już się nie trwoży, ale bezgranicznie ufa swemu Zbawicielowi. Nawet, gdy ciemne chmury zakrywają niebo, chrześcijanin wie, że ponad nimi zawsze świeci Słońce. Niewierzący chwieją się i padają pod ciężarem swoich grzechów. Natomiast ludzie wierzący wyciągają ręce do swego Mistrza, który obdarza ich swoją nieskończoną łaską i miłosierdziem. Człowiek, którego serce oświetlone zostało światłem z wysoka, nie czuje strachu i odważnie przeciwstawia się każdemu złu. Na modlitwie w swoim wnętrzu dostrzega Pana, który jest źródłem życia. Oczekuje też cierpliwie na krzepiące słowo swego Mistrza, a potem zachowuje je w swoim sercu. To boskie Słowo staje się dla niego latarnią, która prowadzi go po krętych ścieżkach życia, a także oświeca wąską bramę do królestwa niebieskiego.

#Ps27114 #światło #Jezus #wiosna

Droga pokory

Jezus wybiera drogę pokory, aby cię zachęcić do naśladowania Jego sposobu życia. Na ziemi jest poniżany, abyś ty rownież nie wynosił się nad innych, ale raczej z pokorą przyjmował wszelkie doświadczenia. Z całkowitą zgodą rezygnuje z zaszczytów, aby przebywać z ubogimi, pogardzanymi i upokorzonymi. W ten sposób zbliża się do każdego człowieka, również do tego, który jest największym grzesznikiem. Nie odrzuca nikogo, ale wyciąga rękę do nieuleczalnie chorych oraz ucztuje z przestępcami. Uderza nas Jego całkowite posłuszeństwo w pełnieniu woli Bożej aż po śmierć krzyżową.

Dlatego zostaje wywyższony, otrzymuje moc, pokonuje zło, a także odnosi zwycięstwo nad śmiercią. W imieniu Jezusa odkrywamy potęgę i chwałę Bożą, która panuje nad wszelkim stworzeniem i czuwa nad całym światem. Jako chrześcijanie idziemy przez życie w imię Jezusa i ufamy, że nic nie oddali nas od miłości Boga. Uwielbiamy naszego Pana, który kroczy przed nami i wskazuje najlepszą drogę do nieba. Razem z Jezusem Chrystusem pokonujemy wszelkie zło i każdego dnia stajemy się lepszymi ludźmi. Wyznajemy wspólnie, że nikt nie ma większej miłości od Tego, który ukochał nas i ofiarował nam swoje boskie Serce.

#Flp2611 #droga #pokora #Jezus

Bogami jesteście

Uwierz Jezusowi, że twoim powołaniem jest zostać świętym. On właśnie po to przyszedł na świat, aby ci oznajmić tę Dobrą Nowinę. Niestety zbyt często odrzucasz Jego propozycję i czynisz zło, które oddala cię coraz bardziej od Niego. Mimo wszystko Jezus kieruje do ciebie swoje słowo i przypomina ci, że ty również jesteś poświęcony i posłany, aby głosić Ewangelię. Tyle razy już w swoim życiu byłeś przez Niego umacniany, ale i tak nie potrafisz Mu całkowicie zawierzyć ani zaufać.

Przypomnij sobie te wszystkie sytuacje i zdarzenie, z których wychodziłeś obronną ręką dzięki Jego łasce. Podziękuj Mu za wszelkie dary sakramentalne, które przyjąłeś, a nie potrafisz być za nie wdzięczny. Co więcej rozejrzyj się wokół siebie i dostrzeż cuda, które dokonują się codziennie w twoim życiu.

Czy masz aż tak zatwardziałe serce, że nie wyczuwasz Jego obecności w pięknie stworzeń ani nie doświadczasz Jego dobroci ze strony najbliższych ci osób. Oczywiście, że nie zdołasz Go nigdy uchwycić za rękę, gdyż jest za bardzo pokorny i woli usuwać się z centrum uwagi. Zawsze jednak możesz wyjść Mu na spotkanie i porozmawiać z Nim na osobności. A On znowu przypomni ci o tym, co najważniejsze oraz subtelnie poprosi, abyś kochał Go jeszcze usilniej.

#J103142 #Jezus #świętość #powołanie