Cud Eucharystii

Rozważamy dziś piękną Ewangelię o pierwszym cudzie Jezusa, który miał miejsce podczas wesela w Kanie Galilejskiej. To wydarzenie, opisane w drugim rozdziale Ewangelii według św. Jana, niesie w sobie głębokie duchowe znaczenie.

"A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: 'Nie mają wina'. Jezus Jej odpowiedział: 'Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?'" (J 2,3-4)

Św. Augustyn, rozważając tę scenę, pisze: "Przemienienie wody w wino było nie tylko cudem, ale i znakiem. Wszystkie czyny Pana naszego Jezusa Chrystusa są cudowne, ponieważ są dziełami Słowa Bożego. Ale zarazem są one dla nas znakami, które mówią nam coś więcej niż to, co widzimy."

Ten cud pokazuje nam kilka istotnych prawd. Po pierwsze, widzimy tu wyjątkową rolę Maryi jako Orędowniczki. Święty Efrem Syryjski zauważa: "Maryja pierwsza dostrzegła potrzebę i pierwsza wstawiła się u swojego Syna. Jej współczucie i troska o innych pokazują nam drogę do Jezusa."

Przemiana wody w wino symbolizuje także przemianę, jakiej Chrystus chce dokonać w naszym życiu. Święty Cyryl Aleksandryjski komentuje: "Jak przemienił wodę w wyborne wino, tak może przemienić naszą przeciętność w świętość, nasz smutek w radość, naszą słabość w moc."

Zwróćmy też uwagę na szczegół, że woda znajdowała się w stągwiach przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń. Święty Jan Chryzostom widzi w tym głębszy sens: "Chrystus przyszedł, aby przemienić Stare Przymierze w Nowe, prawo w łaskę, aby dać nam wino nowego życia w Duchu."

Ten pierwszy cud Jezusa pokazuje nam również znaczenie małżeństwa i rodziny. To nie przypadek, że Chrystus rozpoczyna swoją publiczną działalność właśnie na weselu. Święty Ireneusz z Lyonu podkreśla: "Obecność Chrystusa na weselu potwierdza świętość małżeństwa i pokazuje, że Bóg błogosławi ludzkiej miłości."

Na koniec warto zauważyć słowa Maryi skierowane do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" (J 2,5). Te słowa są aktualne również dla nas dzisiaj. Święty Bernard z Clairvaux mówi: "Te słowa Maryi są kluczem do życia chrześcijańskiego - pełnić wolę Jezusa z ufnością i posłuszeństwem."

Drodzy Bracia i Siostry, niech ten cud z Kany Galilejskiej będzie dla nas źródłem nadziei i umocnienia. Pamiętajmy, że tak jak Jezus przemienił wodę w wino, tak może przemienić nasze życie, nadając mu nowy smak i znaczenie. Prośmy Maryję, aby wstawiała się za nami, byśmy potrafili jak słudzy w Kanie wypełniać wszystko, co mówi nam Jej Syn.

Amen.

Modlitwa o poranku

Dzisiejsza niedziela kieruje naszą uwagę ku fundamentalnemu pytaniu o rozpoznawanie obecności Boga w naszym życiu. Święty Augustyn w swoich "Wyznaniach" pisze: "Niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Tobie, Boże". Te słowa szczególnie współbrzmią z dzisiejszą liturgią.

Ojcowie Kościoła często podkreślali, że poznanie Boga nie jest jedynie kwestią intelektualnego wysiłku, lecz przede wszystkim osobistego doświadczenia. Święty Jan Chryzostom naucza: "Bóg nie objawia się w blasku i przepychu, ale w cichości serca, które jest gotowe Go przyjąć". To nauczanie przypomina nam, że prawdziwe spotkanie z Bogiem wymaga wyciszenia i otwarcia serca.

Święty Grzegorz z Nyssy porównuje naszą duchową podróż do wchodzenia na górę - im wyżej się wspinamy, tym bardziej uświadamiamy sobie nieskończoność Bożej miłości i własną małość. To paradoksalne doświadczenie: im bliżej jesteśmy Boga, tym bardziej zdajemy sobie sprawę, jak wiele jeszcze przed nami.

W dzisiejszych czasach, gdy świat przepełniony jest hałasem i rozproszeniem, szczególnie potrzebujemy tej mądrości Ojców Kościoła. Święty Efrem Syryjczyk przypomina nam: "Modlitwa jest kluczem do poranka i zasuwą wieczoru". W tym prostym zdaniu zawiera się głęboka prawda o rytmie życia chrześcijańskiego - życia, które powinno być przeniknięte świadomością Bożej obecności.

Należy również wspomnieć o nauce świętego Cypriana z Kartaginy, który podkreślał znaczenie jedności Kościoła i wzajemnej miłości między wiernymi. "Nikt nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za matkę" - te słowa przypominają nam o znaczeniu wspólnoty wierzących w naszej duchowej wędrówce.

Drodzy Bracia i Siostry, niech te słowa Ojców Kościoła będą dla nas drogowskazem w rozpoczynającym się tygodniu. Pamiętajmy, że nasza wiara nie jest czymś abstrakcyjnym, ale żywym doświadczeniem spotkania z Bogiem, który nieustannie działa w historii i w naszym życiu.

Niech to będzie czas pogłębienia naszej relacji z Bogiem poprzez codzienną modlitwę w ciszy serca oraz uważną lekturę Pisma Świętego.

Zakończmy słowami świętego Ireneusza z Lyonu: "Chwałą Boga jest człowiek żyjący, a życiem człowieka jest oglądanie Boga".

Niech te słowa inspirują nas do szukania Bożej obecności w każdym dniu naszego życia.

Amen.

Modlitwa Arnolda

„Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach” (Ef 3:17).

Wspominamy dziś założyciela Zgromadzenia Słowa Bożego – świętego Arnolda Janssena, który modlił się słowami: „Niech żyje serce Jezusa w sercach wszystkich ludzi”. Ta modlitwa miała swe źródło w głębokiej wierze Ojca Arnolda, który pragnął, aby wszyscy ludzie mogli usłyszeć Dobrą Nowinę o Słowie Bożym-Jezusie Chrystusie.

Posyłał więc swoich misjonarzy, aby na całym świecie szerzyli wiarę chrześcijańską w ludzkich sercach. Wspierał ich przed Najświętszym Sakramentem, gdy powtarzał: „Przed światłością Słowa i Duchem łaski, niech ustąpią ciemności grzechu i noc niewiary”. Wiedział bowiem, że tajemniczy plan zbawienia ludzkości realizuje się poprzez Kościół i sakramenty święte.

Arnold Janssen był człowiekiem mądrym i rozsądnym, który czerpał wiedzę od Trójjedynego Boga. W Nim odkrywał Prawdę odwieczną, Moc nieskończoną i Dobroć niepojętą. Przed Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym zginał kolana i uczył tej postawy swych duchowych synów i córki z trzech założonych przez siebie zgromadzeń zakonnych. W nazwie tych kongregacji ukazał fundamenty swojej wiary w boskie Słowo i Ducha Świętego.

Nasz Założyciel wzmacniał siły wewnętrznego człowieka na adoracji przed tabernakulum. Tam zanosił pokorne błagania, aby uczniowie Chrystusa byli w miłości wkorzenieni, a także zdołali ogarnąć misterium Ducha Bożego.

Święty Arnold Janssen pokazał nam, że wiara w Chrystusa może przemieniać życie i inspirować do wielkich czynów. Niech jego przykład będzie dla nas inspiracją do tego, abyśmy sami stali się świadkami Ewangelii w naszym codziennym życiu. Módlmy się, abyśmy podobnie jak on, byli zawsze gotowi odpowiedzieć na wezwanie Pana i nieść Jego miłość do wszystkich ludzi, których spotkamy na naszej drodze. Amen.