Uprzejmość i łagodność

Apostoł Paweł poucza, że "należy odznaczać się uprzejmością i okazywać każdemu człowiekowi wszelką łagodność" (Tt. 3:1n). Wydawałoby się, że to bardzo proste zadanie, któremu mogą sprostać wszyscy ludzie. Jednak okazuje się, że coraz trudniej w społecznościach ludzkich o te dobre cechy charakteru. Coraz głośniejsi są ci, którzy nie zgadzają się z zastanym porządkiem społecznym; którzy chcą stanowić prawo dla wszystkich, ale jednocześnie nie liczą się z prawami demokracji i kulturalnej dyskusji. Bardzo łatwo przychodzi młodym ludziom lżyć i obrażać nie tylko przywódców państwowych, którzy zostali wybrani w demokratyznych wyborach, ale także przewodników duchowych w Kościele. Na ulicach dochodzi do sporów, których należałoby unikać szczególnie w czasie, gdy panuje ogólne zagrożenie i poczucie niebezpieczeństwa. Ci przeciwnicy praw państwowych i przykazań kościelnych są "nierozumni, oporni, błądzący, służą różnym żądzom i rozkoszom, żyją w złości i zawiści, godni obrzydzenia i pełni nienawiści jedni ku drugim" (Tt. 3:3n).

Chrześcijanie - naśladowcy Chrystusa, który ukazał się światu pełen dobroci i miłości zarówno dla Boga Ojca, jak i drugiego człowieka - nie chcą nienawidzić, lecz pragną kochać nawet swoich przeciwników i prześladowców. Chrześcijanie są świadomi swoich słabości i grzechów, więc chcą się codziennie nawracać i upodabniać do pokornego Chrystusa. Chrześcijanie swoją moc i siłę czerpią od Ducha Świętego. Podobnie jak Syn Boży są gotowi oddać swoje życie w obronie podstawowych prawd i nie lękają się głośnego pospólstwa. Chrześcijanie zawsze z nadzieją spoglądają w przyszłość, gdyż mocno wierzą, że Boża Opatrzność czuwa nad światem. Co więcej są przekonani, że życie ludzkie nie kończy się wraz ze śmiercią biologiczną, ale ma swoją kontynuację w królestwie niebieskim.