Uświęcając miłością

Życie jest jedną z największych wartości otrzymanych od Boga. Winniśmy zatem kształtować w sobie postawy i uczucia na wzór Jezusa Chrystusa, aby nasze życie było szczęśliwe. Mamy słuchać głosu naszego sumienia, które jest niezawodnym przewodnikiem w drodze do Nieba. Pan zapisał w naszych sercach cząsteczkę wieczności, dlatego tak bardzo za Nim tęsknimy. Tylko w łączności z Jezusem jesteśmy w stanie dobrze korzystać z daru czasu uświęcając go miłością, modlitwą i pracą. To najkrótsza droga do Domu Ojca. Nieraz trzeba podjąć walkę z sobą, by wytrwać na tej pięknej ale jakże trudnej drodze. Chociaż jesteśmy słabi, pragniemy podejmować trud i walkę dla Królestwa Bożego, ponieważ wierzymy, że Bóg jest blisko. Jeśli trwamy w Nim, wówczas nadaje On sens każdej chwili naszego życia i nabiera ona wartości wiecznej. My uwierzyliśmy Miłości i odpowiedzieliśmy miłością na Boże zaproszenie. Ufamy, że warto poświęcić życie stawiając wszystko na Chrystusa. Miłość uzdalnia nas do każdej ofiary i sprawia, że jeszcze bardziej upodobniamy się do swojego Mistrza. Albowiem krzyż niesiony z Chrystusem jest radością dla tych, którzy wydoskonalili się w miłości.

Jezu! Każdego dnia stajemy przed Tobą, by przyjmować Twoje Najświętsze Ciało i Krew. Codziennie bierzemy do ręki różaniec i otwieramy serce na przyjęcie Twojego Słowa. Nie ma większej pomocy niż sakramenty święte, w których działasz mocą swego Ducha. Oświeć nas blaskiem swej piękności, abyśmy razem kontemplowali Twoje cuda, których dokonujesz w naszych duszach każdego dnia.

#krzyż #życie #miłość #wiara

Moc słów

Być może doświadczyliśmy w swoim życiu niezrozumienia i osądów ze strony ludzi z powodu przekonań religijnych bądź osobistych decyzji związanych z wiarą. Jezus mówi, że ludzie będą wydawać Jego uczniów sądom i biczować. Sądy i biczowanie mają swój początek w sercu, a następnie języku nawet, jeśli nie dojdzie do agresji czynnej. Język ludzki jest zdolny do wyrządzania krzywdy i przemocy bliźniemu, zadawania ran, które potrafią boleć całe życie. Słowa mają nieopisaną moc. Lecz jeśli wrogie słowa wypowiadane są pod naszym adresem ze strony najbliższych, wówczas można doświadczyć załamania i mieć podcięte skrzydła. Jezus jednak zachęca, by wytrwać w dobrym. Właśnie to nasze trwanie przy Bogu i Jego zasadach może sprawić, że nasza postawa wpłynie na przemianę myślenia ludzi zamkniętych na łaskę Bożą. Wiele zależy od naszej osobistej relacji z Panem Jezusem i jej autentyczności. On nas wspiera i udziela potrzebnych sił ze skarbca Bożego Miłosierdzia. Wystarczy do Niego pójść z ufnością dziecka i mówić z prostotą do Jego Serca, a On niczego nam nie odmówi. Gdy doświadczamy niechęci i braku dobrego dialogu z ludźmi, którzy nie rozumieją naszej relacji z Bogiem. Nie próbujmy przekonywać nikogo na siłę. Jezus radzi, by strząsnąć proch z nóg i odejść do innego miasta, czyli postępować zgodnie z własnym sumieniem i zostawić sprawy Panu Bogu. Jemu zawierzyć. Warto również poszukać tych, dla których Bóg jest najwyższą wartością i zawiązywać przyjaźnie z ludźmi utwierdzonymi w wierze. W ten sposób zyskujemy pomocną dłoń, gdy nasze siły słabną. Razem we wspólnocie wierzących możemy zdziałać więcej dla Boga i zgubionego człowieka. Wspólne ideały bowiem łączą ludzi myślących podobnie. Nie bójmy się zaufać, że spotkany człowiek na drodze naszego życia jest podarunkiem Boga. Każdy może nas czegoś nauczyć i być zwierciadłem autentyczności przekonań i wiary w Boga.

#Mt101623 #sądy #wiara #relacje

Wiara i miłość

Wiara zawsze łączy się z miłością. Nie można komuś w pełni zawierzyć, jeśli się go nie pokocha. Dzieje się tak zarówno w relacjach do ludzi, jak i do Boga. Jeśli człowiek nauczy się kochać swego Pana, to również będzie potrafił kochać swoich bliźnich. Dlatego codziennie trzeba ukierunkowywać swoją miłość na Jezusa Chrystusa i pogłębiać swoją wiarę w Jego moc. Dokonuje się to przede wszystkim podczas modlitwy wspólnotowej i prywatnej. Ponadto wtedy, gdy modlimy się za siebie nawzajem, umacnia się nasza relacja do Boga Ojca, a także między nami samymi.

Wiara jest łaską, którą otrzymujemy wraz z powołaniem do życia chrześcijańskiego. Sam Stwórca obdarza nas wewnętrzną intuicją i daje swym dzieciom duchowe zmysły, aby każda dusza potrafiła odkrywać poruszenia Ducha Świętego i szła za Jego natchnieniami.

Święci ludzie, we współpracy z łaską Bożą, rozwinęli swoje duchowe zmysły i dzięki temu potrafili skutecznie odczytać wolę Bożą względem siebie i dla całego Kościoła. Byli w stanie doświadczyć boskiej chwały już podczas życia na ziemi, a także Bożej potęgi i siły, jakich udziela Pan Jezus Chrystus tym wszystkim, którzy w Niego wierzą całym swoim umysłem i kochają całym swoim sercem.

#Ef11523 #wiara #miłość #łaska #natchnienia