Wypłyń na głębie (Łk 5:4)

Obraz Jezusa otoczonego tłumem ludzi może wskazywać na odwieczną tęsknotę człowieka za Bogiem. Albowiem pragnienie Boga jest ponadczasowe. Dotyczy każdego bez wyjątku. Duch ludzki zawsze tęskni za nieskończonością i głębią Boga, ponieważ od Niego wyszedł i do Niego ma powrócić. Takie jest przeznaczenie i cel każdego człowieka!

Dlatego Pan sam przemawia wprost do serca, które pragnie Go słuchać: „Wypłyń na głębię”, czyli zaufaj mi, bo Ja jestem z Tobą i poprowadzę Cię do portu wiecznego zbawienia. Pragnę Twojego szczęścia! Zaufaj mi, a doprowadzę Cię do celu Twej niespokojnej ziemskiej wędrówki. Tym celem jest Niebo, które już teraz rodzi się w głębi Twojego serca jeśli tylko jest otwarte na słuchanie Słowa Bożego!

Człowiecze! Pozwól mi uchwycić ster Twego życia i nie bój się trudów podróży, ale wypłyń ze Mną na głębię swojej życiowej misji. Miej wzrok utkwiony we Mnie i niech Cie nie przerażają fale miotające Twoją łodzią! Chociaż statek jest najbezpieczniejszy w porcie, to przecież nie takie jest jego przeznaczenie.

Jezus zaprasza, abyśmy zasłuchali się w Słowo Boże, które do nas kieruje każdego dnia. Spróbujmy na chwilę się zatrzymać, uspokoić swe serce i bieg myśli, aby trwać w modlitewnym skupieniu - świętej przestrzeni, w której przemawia Bóg. Pozwólmy ogarnąć się Jego Miłości i pozwólmy mu działać. Nie szkodzi, że czasami trzeba nam coś zmienić lub porzucić ze względu na pozyskanie największej wartości jaką jest przyjaźń z Bogiem! On niczego nie chce nam odbierać, ale daje nam tylko to, co służy zbawieniu. Umiejmy zatem korzystać z czasu łaski. Budujmy się przykładem świętych i błogosławionych. Zauważmy jak Pan ingerował w ich życie, czyniąc z nich rybaków dusz ludzkich i zdobywców życia wiecznego.

#Łk5111 #tęsknota #zaufanie #skupienie

Tęsknota serca

Ewangelia o spotkaniu Zmartwychwstałego z Marią Magdaleną oraz uczniami udającymi się do wsi Emaus niesie dla nas przesłanie pełne nadziei. W przykładzie Marii Magdaleny, która rozpaczała, ponieważ myślała, że zabrano ciało jej Pana, odczytujemy tęsknotę ludzkich serc za spotkaniem z Bogiem, który potrafi uciszyć nasze rozdygotane czasem serca, utulić troski, uspokoić duszę. Bóg jest tak blisko, mówi do mnie i do ciebie po imieniu. Jakże czasami jesteśmy zapatrzeni w siebie i swoje problemy. Szukamy szczęścia na zewnątrz, czasami w rzeczach, ludziach czy zdarzeniach, które jedynie mogą sprawić chwilową radość czy przyjemność, ale nie są w stanie zaspokoić najgłębszej tęsknoty ludzkiego serca. Ewangelia przemawia do nas jasno, że Jezus towarzyszy nam w wędrówce przez życie, że jest blisko i pragnie być przez nas rozpoznawanym. Jak również poucza, że dwoma uprzywilejowanymi miejscami, gdzie czeka na nas, są: Słowo Boże i Eucharystia.

Czyż serce Twoje nie pałało w momentach spotkania z Jezusem? Zasłuchaj się w Słowa Ewangelii i uwierz w to, że są to słowa życia wiecznego. Niech przeniknie Cię łaska Ducha Świętego, byś potrafił rozpoznawać Jezusa i zamysły Boże w chwili obecnej, w zwyczajnych okolicznościach dnia, a szczególnie w momentach próby i różnego rodzaju trudności.

Panie Jezu proszę Cię rozpal moje serce Twoją miłością, bym nigdy nie przestawała Cię szukać i odnajdywać tam, gdzie Ty sam pragniesz być odnaleziony (s. Agata).

#J201118 #Emaus #tęsknota #serce

Trwa cisza

Trwa cisza Wielkiej Soboty. Nasz Pan zasnął, ale jeszcze tylko kilka chwil i dokona się największy cud Zmartwychwstania! Już coraz bardziej wyczuwalna jest radość, że Pan powstanie z martwych i wyjdzie nam na spotkanie. Jezu, czekam z tęsknotą, by w pokorze, rozradowana w duchu, objąć z czułością Twoje stopy i oddać Ci najgłębszą cześć. Tęsknię za Tobą tak bardzo, jak zeschła ziemia pragnie wody. W tych świętych dniach nic nie jest w stanie zagasić mej radości i entuzjazmu w poszukiwaniu i odnajdywaniu Ciebie. Zatapiam się w świętej ciszy, która jak balsam namaszcza moją duszę. Przeniknij mnie swoim Duchem, abym wyczuwała najmniejsze nawet dotknięcia twej łaski. Otwórz Panie moje oczy, bym dostrzegła Ciebie, przechodzącego obok, który jesteś zawsze blisko, niezależnie od moich grzechów, słabości, wad, błędów, nieporozumień, a przede wszystkim od mego lęku, który czai się jakby czekając na chwile mojej słabości, by rzucić się na mnie i zniweczyć wspaniałe dary, owoce Ducha Świętego, spływające na mnie w obfitości. Dlatego Panie, mój dobry Pasterzu, który wiesz jak bezbronna i słaba jestem bez Ciebie, proszę, trzymaj mnie blisko siebie i nie pozwól mi oddalić się od Ciebie. Dziękuję Ci szczególnie za to, że jesteś dobry, a dzięki Zmartwychwstaniu Twa łaska trwa na wieki (s. Agata).

#tęsknota #Zmartwychwstanie #modlitwa #lęk