We wnętrzu

Powołaniem każdego człowieka na ziemi jest poszukiwanie Boga. Dobrze się dzieje wówczas, gdy uświadamia on sobie, że takie jest właśnie jego najważniejsze zadanie. Czasami jednak żyje tak, jakby Boga nie było lub nawet nie podejmuje tej zasadniczej kwestii.

Niezależnie od tego, we wnętrzu człowieka ukryte jest sanktuarium, w którym znajduje się miejsce dla Boga. Człowiek bowiem został stworzony na obraz i podobieństwo Boże, a więc niespokojne jest jego serce dopóki nie spocznie w Bogu. Nie może on zaprzeczyć istnieniu tego świętego miejsca w swojej duszy, ponieważ tam jest tabernakulum przygotowane na przyjęcie Najświętszego Sakramentu.

Dowodem na duchową komunię z Bogiem jest nieustanne pragnienie, które prowadzi człowieka do poszukiwania piękna, dobra i prawdy. Również te wartości ukierunkowują go na Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który jest samą Prawdą. Dlatego nie może zjednoczyć się w pełni z Bogiem bez pośrednictwa Chrystusa, który stworzył świat, podtrzymuje byty w istnieniu i prowadzi do zbawienia.

#Za82023 #powołanie #JezusChrystus #sanktuarium

O sanktuarium duszy!

Drogi Czytelniku! Zatrzymaj się na chwilę. Daj sobie kilka minut, aby Twoja dusza mogła odetchnąć przy Słowie Bożym i nabrać sił na dalszą drogę. Ucisz swoje serce, by usłyszeć cichy szept boskiego Posłańca, który pragnie wprowadzić Cię w przestrzeń modlitwy. „Wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Twojego Ojca, który widzi w ukryciu, a Ojciec twój który widzi w ukryciu odda Tobie”.

Czy zastanawiasz się czasem nad tym, że zabieganie, natłok codziennych spraw i zbyt wiele spotkań może zagłuszać w Tobie wrażliwość na obecność Bożą w twoim życiu?

Czas przygotowania do Świąt Wielkanocnych to dobra okazja, aby pozwolić poprowadzić się aniołowi Pańskiemu. Albowiem przez niego Bóg wskazuje nam, dokąd mamy się zwrócić i udać w danym momencie naszego życia. Zazwyczaj anioł prowadzi nas z powrotem do początków naszej relacji z Bogiem. Podprowadza nas do wejścia do świątyni naszego serca, z którego wytryska źródło życia.

Znajdźmy choć kilka chwil w ciągu dnia by zatopić się w ciszy, która jest przedsionkiem świętej przestrzeni gdzie czeka na nas Ten, który jest wierny i kocha bezwarunkowo lecz szanuje naszą wolność, dlatego czeka cierpliwie nie narzucając się, by nas obsypać bezmiarem swoich łask.

Sami jednak musimy wykonać krok zaufania i zdobyć się na odwagę, aby wyjść na spotkanie z Bogiem, który jest Miłością. Tylko w sanktuarium naszej duszy jesteśmy w stanie dostrzec blask i doświadczyć ciepła boskiej miłości, która jest największym darem Ducha Świętego. Z głębi naszego serca możemy zaczerpnąć duchowego napoju, który da nam siłę, aby kochać naszych bliźnich i przyjaciół.

Na ołtarzu naszego serca nieustannie winna płonąć duchowa ofiara, która składa się z bezinteresownej i szczerej miłości. Właśnie stamtąd stale mamy czerpać inspirację i siłę do dawania świadectwa o nieskończonej miłości Boga Stwórcy.

W czasie Wielkiego Postu postarajmy się zatem otworzyć bramy i warownie naszego egoizmu, aby poprzez wzniesione przez nas mury mogła popłynąć święta woda łaski z samego Serca Bożego, które pulsuje w ludzkich sercach (we współpracy z s. Agatą).

#Ez47112 #aniołPański #świątyniaserca #Miłość #sanktuarium #dusza