Nasza ludzka tragedia

Niestety często rzeczy materialne zajmują w naszym życiu miejsce ważniejsze od ludzi. Tak wiele czasu poświęcamy różnym rzeczom, a równocześnie tak trudno jest nam znaleźć czas na rozmowę z bliźnim i na zrozumienie problemów drugiego człowieka. Ponadto zdarza się nawet, że traktujemy osoby jak rzeczy. Chcemy, aby ludzie służyli nam i zaspokajali nasze egoistyczne potrzeby. Sami zaś wolimy się relaksować niż pomagać potrzebującym.

Podobnie dzieje się w relacji do Boga, który we wszystkich naszych przedsięwzięciach zajmuje często ostatnie miejsce. Zwracamy się do Niego tylko wówczas, gdy czegoś bardzo potrzebujemy albo czujemy się osamotnieni. Na tym właśnie polega nasza ludzka tragedia. Albowiem bez pomocy łaski Bożej nie jesteśmy w stanie wyzwolić się z ograniczonego rozumienia świata oraz ludzi, którzy pozostają dla nas tajemnicą. Bez wsparcia ze strony Boga pozostajemy słabi i grzeszni. Brakuje nam siły i nie możemy rozwijać naszego życia duchowego. Jeśli wybieramy życie oparte tylko na relacjach z ludźmi oraz na dobrach materialnych, to wcześniej czy później, zatracimy się na świecie i będziemy tego żałować. Nie będziemy w stanie sprostać wyzwaniom i problemom, które nieuchronnie na nas przyjdą.

#Am3118 #rzeczy #ludzie #Bóg

Najważniejszy skarb

Jezus stale przemawia do mego serca, a ja ciągle je przed Nim zamykam. Wydaje mi się, że mogę znaleźć szczęście poza Nim: czy to u ludzi, którzy mnie otaczają czy też w rzeczach, które nabywam. Niestety nie jest to prawdą.

Dlatego mój Pan nieustannie mnie przestrzega, że nie uda mi się znaleźć prawdziwego skarbu na tej ziemi. Jestem bowiem stworzonym na obraz i podobieństwo Boże. Z tego powodu mój najważniejszy skarb znajduje się w Niebie. Jest Nim sam Bóg Ojciec, który cierpliwie czeka na to, aby Mu się całkowicie oddać. Prosi, abym wreszcie stał się umiłowanym dzieckiem Bożym, które największą radość ma w Jego ojcowskich ramionach.

Ja jednak, jak głuchy lub ślepy człowiek, zdobywam i kupuję coraz to nowe rzeczy, które i tak nie dają mi zadowolenia. Jeśli zaś zwracam ku nich swe serce, coraz bardziej się rozczarowuję i staję się niespokojny. Nie potrafię bowiem odnaleźć na tym świecie pokoju i miłości, których tak bardzo pragnę. Co więcej dostrzegam w swym wnętrzu zbyt wiele ciemności, słabości i różnego rodzaju lęków. Dlatego tym bardziej proszę mego Pana i Boga, aby przywrócił wzrok i słuch mojej duszy, a to pomoże mi wejść w posiadanie królestwa niebieskiego. Amen.

#Mt61923 #skarb #rzeczy #ludzie