Z Bogiem Ojcem

Przychodzą czasami takie chwile i dni gdy odnosimy wrażenie, że ziemia usuwa się nam spod nóg i czujemy się zupełnie opuszczeni w naszych trudnościach. Pojawia się głęboka tęsknota za pomocną dłonią, którą ktoś nam poda, gdy najbardziej tego potrzebujemy. Właśnie w takich sytuacjach najczęściej przekonujemy się, że niezawodną pomocą i wsparciem staje się dla nas jedynie Bóg. Lecz nie zawsze od razu zwracamy się o pomoc do Niego, lecz kierowani naszymi lękami szukamy wsparcia tam, gdzie można znaleźć jedynie chwilową ulgę, lecz nic i nikt nie obdarzy nas odwagą i duchowym pokojem, prócz jedynego i dobrego Boga. Zwróćmy uwagę, jakie sytuacje powodują w nas uczucie lęku i dlaczego. Zaprośmy do tej sfery życia Jezusa Chrystusa, który ma moc przemienić nasz lęk w głęboką ufność. On trwa w nieustannej łączności ze swoim Ojcem w niebie. W ten sposób daje nam przykład jak my mamy się zachowywać na ziemi. Zatem przede wszystkim powinniśmy się starać nie tracić kontaktu z Bogiem. Dzięki temu w każdej okoliczności naszego życia będziemy doświadczać duchowego pokoju, gdyż będziemy przekonani iż Ojciec cały czas trzyma nas za rękę. Nic też nie będzie w stanie nas zniszczyć, a my będziemy mogli pokonywać nawet największe przeciwności. Pomocne jest znalezienie chwili wśród chaosu codziennych spraw i zawirowań, by przylgnąć do Jezusa i oddać Mu wszystko czym żyjemy i z czym się zmagamy. Uspokójmy przed Nim nasze serca i pozwólmy, by Duch Święty napełnił nas swoją siła i mocą. Jedyną naszą troską na ziemi ma być zabieganie o stałą komunię z całą Trójcą Świętą, czyli z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Wówczas w najpełniejszy sposób będziemy wypełniać wolę Bożą, którą jest uwielbienie Boga całą swoją duszą, całym swym sercem i całym swym umysłem. Nie musimy o nic zbytnio się troszczyć, ale tylko zabiegać z całych sił, by nigdy nie utracić łaski Bożej. Za wszelką cenę winniśmy trzymać się dobrego Ojca, słuchać Jego Syna i trwać w Duchu Świętym. Tak wszędzie, gdzie się znajdziemy będziemy rozsiewac pokój, a wszystko czego się podejmiemy będzie przynosić stokrotny owoc (we współpracy z s. Agatą).

#J17111 #komunia #jedność #Trójca

Scalenie wewnętrzne

Jedność to największy skarb, o który warto się starać za wszelką cenę. Przede wszystkim powinniśmy zabiegać o jedność duchową, czyli o wewnętrzne scalenie swego ducha. Albowiem dopiero na tej podstawie, można budować jedność z innymi osobami. Z pewnością słyszeliśmy lub spotkaliśmy wyjątkowych ludzi, którzy swoim życiem świadczą o Bogu żyjącym. Emanuje od nich dobro. Są często uśmiechnięci i radośni. W ich oczach widać pewność siebie. Sprawiają wrażenie, jakby niczego im już do szczęścia nie było potrzeba. Są spójni wewnętrznie. Cieszą się tym, co mają. Mają pewne wewnętrzne zasady, których konsekwentnie przestrzegą. Nie akceptują jakichkolwiek objawów przemocy, czy też nienawiści. Pomagają bezinteresownie, bez wahania, kiedy ktoś ich o taką pomoc poprosi. Spostrzegamy, że są wewnętrznie spójni. Gdzie tkwi sekret ich szczęścia?

Jedność duchowa powstaje podczas modlitwy, medytacji nad Słowem Bożym oraz kontemplacji piękna przyrody. Wówczas doświadcza się komunii duchowej z Tym, który jest doskonałą wspólnotą Trzech Osób boskich. Jeśli poświęcamy swój czas na rozwój duchowy, możemy już tutaj na ziemi współuczestniczyć w chwale Bożej. Na modlitwie chrześcijanin utożsamia się i jednoczy z Chrystusem, który udziela mu Ducha Świętego. Dzięki zaś temu Duchowi w sercu człowieka rodzi się bezinteresowna miłość, która jest spoiwem i budulcem jedności między osobami.

Bóg pokłada w nas nadzieję. Złożył w nasze ręce pewne umiejętności i dary, które są narzędziami do wzrastania w miłości Boga i bliźniego. Zatem, odkrywajmy w sobie te dary i wykorzystujmy talenty, by przeżywać swoje życie twórczo w zgodzie z samymi sobą. Święty o. Maksymilian Maria Kolbe powiedział, że: „Tylko Miłość jest twórcza.” Czyż nie jest to wspaniała zachęta, aby jeszcze mocniej chwycić ster swego życia i wytrwale dążyć do celu, którym jest osiągnięcie doskonałej jedności z Bogiem jeszcze w tym życiu, a potem w szczęśliwości wiecznej? Droga miłości Boga i bliźniego nie jest łatwa, ale daje nam sposobność do dobrego przeżywania codzienności nawet pośród zmagań i trosk nieodłącznych od naszego bytowania na ziemi. O dar Bożej miłości należy codziennie prosić nie tylko dla siebie, ale także dla wszystkich sióstr i braci w Chrystusie. Ta święta miłość otwiera nas na potrzeby innych, a ponadto pozwala dostrzegać Zmartwychwstałego Pana w naszych bliźnich. Poprzez tę właśnie miłość poznaje się lepiej swoje wnętrze, Ojca niebieskiego oraz wszystkich napotkanych ludzi (we współpracy z s. Agatą).

#J172026 #jedność #komunia #modlitwa

Podstawa jedności

W relacjach międzyludzkich bardzo ważny jest wzajemny szacunek i poszanowanie godności drugiego człowieka. Dla chrześcijan jest to tym bardziej oczywiste, gdyż bliźni jest obrazem Chrystusa. Z tego powodu wszystkich swoich bliskich należy darzyć dobrocią, życzliwością i miłością. Największy jednak szacunek winniśmy okazywać naszemu Panu, który ofiarował za nas swe życie. To On nauczył nas kochać ludzi całym sercem i w sposób bezinteresowny. Sam dał przykład, jak żyć w świętości, a także doprowadzać innych do intymnej relacji z Ojcem. Jego słowa były przepełnione miłością i wrażliwością. Mocą swego Ducha oczyszczał złe intencje i leczył chore ludzkie serca. Pragnął bowiem, aby Jego siostry i bracia byli również ludźmi świętymi, którzy poprowadzą innych do Boga.

Jezus Chrystus całym swoim życiem na ziemi świadczył, że tylko miłość do drugiego człowieka może dać mu radość i prawdziwe szczęście. Tę miłość należy zawsze pielęgnować i umacniać, aby wspólnie budować jedność między ludźmi. Podstawą tej komunii jest Zbawiciel, który przebacza wszystkie nasze upadki i daje nadzieję na lepsze życie.

#Ef52133 #jedność #komunia #wspólnota