Modlitwa na Post

Całe moje życie oddaję Panu rozpoczynając Wielki Post. Wiem, że jestem przywiązany do wielu spraw i swoich planów. Jednak pragnę otworzyć swe serce, wyznać swoje grzechy i przylgnąć z miłością do Boga. Często bowiem gubię się i marnuję dany mi czas. Czasem nawet zapominam, że to Bóg jest centrum mego życia.

Dlatego proszę z ufnością o miłosierdzie Boże i siły do przezwyciężania pokus. Potrzebuję łaski uświęcającej, aby trwać w łączności z Duchem Świętym. Jestem przecież słabym człowiekiem, który jest zależny od łaskawości Boga. Ufam, że Pan mnie wspomoże i pobłogosławi na ten święty czas pokuty. Na początku postu ofiaruję Mu samego siebie, moją rodzinę, przyjaciół, siostry i braci, a także wszystkie nasze trudy i zmartwienia.

Wierzę, że wspólna modlitwa zanoszona do Boga ma moc przemieniać świat i wypraszać dar Bożego Miłosierdzia. Bo chociaż jesteśmy grzesznikami, to powołani zostaliśmy do świętości. Choć często zapatrzeni w samych siebie, to przecież pragniemy kochać bliskich. Choć ciągle niedojrzali, to zaliczamy się do grona dzieci Bożych.

Dziś otwieram drzwi swego serca Panu i zapraszam do swego domu. Modlę się za moich bliskich, aby dobrze przeżyli czas przygotowania do Wielkanocy: "Duchu Święty Boże, uświęć nas, umocnij, oświeć swoim blaskiem, abyśmy poznali siebie i wyznali swe słabości. Ty masz moc działać i nas przemieniać. Boże Miłosierdzia, liczymy na Twe zmiłowanie i przebaczenie błędów. Panie, Jezu Chryste, niech ten święty czas pomoże nam przybliżyć się do Ciebie i poczuć bicie boskiego Serca. Twe Serce przepełnione jest miłością i stamtąd płynie dla nas strumień łask. O boskie Serce Jezusa, uczyń serca nasze według Serca Twego. Amen".

#WielkiPost #modlitwa #serce #nawrócenie #Jl21218

Wierzcie w Ewangelię

W środę popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post i usłyszeliśmy od kapłana: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Dzisiaj Jezus Chrystus przypomina nam te same słowa. Okres 40-dniowego postu to szczególny czas, który nie tylko przygotowuje nas do świąt wielkanocnych, ale przede wszystkim uczy właściwego przeżywania swojego życia. Ten święty czas winniśmy rozpocząć od przystąpienia do sakramentu spowiedzi świętej, a także robiąc konkretne postanowienia wielkopostne.

W Wielkim Poście warto byłoby poświęcić teraz więcej czasu na modlitwę. Wygospodarować sobie chwilę na czytanie Pisma świętego, lekturę duchową, a także na adorację Najświętszego Sakramentu.

Nieprawdą jest, że brakuje ci czasu i masz inne, ważniejsze obowiązki. Czas poświęcony Bogu zwraca się wielokrotnie. Dla przykładu: gdy modlisz się za chorego, on może zostać uzdrowiony; gdy prosisz Boga o rozwiązanie swoich problemów, to nie musisz już tyle martwić się i niepokoić. Takich przykładów można by mnożyć tysiące. Przy tym wszystkim musi być jednak spełniony jeden podstawowy warunek, którym jest posiadanie mocnej wiary i ufności, iż Boża Opatrzność panuje nad nami i dokonuje cudów.

Tego uczy nas Syn Boży, który wychodzi na pustynię, aby całkowicie oddać się w ręce ukochanego Ojca. Tam na pustyni nie ma nikogo do pomocy, a ponadto brakuje pokarmu dla ciała. Mimo tych ograniczeń Jezus idzie odważnie i spędza 40 dni w ekstremalnych warunkach. Wyrusza prowadzony przez Ducha Świętego, gdy usłyszał wezwanie w swoim sercu.

Zechciej zatem - tak jak On - w tym świętym czasie Wielkiego Postu, usłyszeć w ciszy własnego serca delikatny głos Bożego Ducha. Odstaw chociaż na moment to wszystko, co przeszkadza ci słuchać Słowa Bożego. Odważ się pościć, czyli rezygnować z dobrobytu i przyjemności. Zrozum, że twój organizm czasem potrzebuje odpocząć od hałasu mass-mediów, twittów, Facebooka, i tym podobnych. Nie musisz przecież codziennie używać tego, co masz pod ręką. Możesz przeżyć dzień o samym chlebie i wodzie, poświęcając więcej czasu na modlitwę niż zwykle.

W Wielkim Poście Pan Bóg pragnie odnowić swoje przymierze z nami. On, kochający Ojciec i Stwórca, chce nam pobłogosławić.

Jeśli jednak zatraciłeś gdzieś świadomość tego, że Bóg jest twoim Ojcem, usłysz Jego głos i przyjmij znak przymierza. Tym znakiem jest Jezus Chrystus, Syn Boży, który bierze krzyż, aby wypełnić wolę swego Ojca i zbawić wszystkich ludzi. W czasie każdej Eucharystii jesteś prowadzony do miłującego Ojca, a twoje życie odnawia się poprzez dar Ducha Świętego. W czasie Liturgii Słowa słyszymy słowa Dobrej Nowiny, choć często jesteśmy nieposłuszni i popełniamy wiele grzechów. Jednak Komunia święta ratuje i umacnia nasze dusze przez obmycie wszelkiego brudu i oczyszczenie sumienia.

Ojciec święty Franciszek w Orędziu na Wielki Post 2018 napisał: „Post odbiera siłę naszej przemocy, rozbraja nas i stanowi wielką okazję do wzrastania. Post nas przebudza, powoduje, że stajemy się bardziej wrażliwi na Boga i na bliźniego, budzi na nowo wolę posłuszeństwa Bogu, który jako jedyny zaspokaja nasz głód". Papież dalej zachęca, aby "wszyscy z zapałem podjęli drogę wielkopostną, czerpiąc wsparcie z jałmużny, postu i modlitwy. Jeżeli niekiedy wydaje się, że miłość gaśnie w wielu sercach, nie jest tak w sercu Boga! On daje nam wciąż nowe okazje, abyśmy mogli znów zacząć kochać”.

Wykorzystajmy 40-dniowy okres Wielkiego Postu w tym celu, aby nasze serca mogły zapłonąć jeszcze większą wiarą, nadzieją i miłością do Boga.

#Mk115 #WielkiPost

Jedyny Pasterz

Czas przed Wielkanocą służy chrześcijaninowi na modlitwę, refleksję i powrót do Boga. Ponadto jest to okres szczególnej łaski, gdy we współpracy z Panem, możemy się wewnętrznie scalić, poukładać, a także podsumować swoje dotychczasowe poczynania. Wielki Post daje nam szansę, aby pokonać słabości, a całą uwagę skoncentrować na Jezusie Chrystusie. Zatem warto w tym świętym czasie skorzystać z sakramentu pojednania, aby oczyścić swoje serce i opowiedzieć się całkowicie za Bogiem.

Najlepszy sposób na dobre przeżycie świąt wielkanocnych to wybranie Jezusa na jedynego Pasterza swojego życia. Zazwyczaj wiąże się to z postawą pokory i przylgnięciem do Mistrza tak mocno, by już więcej nie przekraczać Bożych przykazań. Takie postępowanie jest naśladowaniem świętych, którzy w ten sposób doszli do pełnego zjednoczenia z Panem.

Owocem dobrego przygotowania do Wielkanocy jest duchowy pokój, który wypełnia serce człowieka oraz szczere przymierze zawarte z Bogiem Ojcem. Przymierze to polega na trwaniu w łasce uświęcającej, która jest darem Ducha Świętego. Pewność, że Pan jest blisko jako Sprawca naszego uświęcenia, daje wewnętrzną radość, która rozlewa się z naszych serc na cały świat i na wszystkich spotkanych ludzi.

Spróbujmy dziś pomodlić się o łaskę, by prawdziwie spotkać Jezusa Dobrego Pasterza, który pragnie ofiarować nam swój bezcenny dar Pokoju, którego tak bardzo brak w sercach ludzkich, próbujących desperacko zapełnić swą pustkę przemijającymi dobrami, jak również tym, co daje tylko chwilową satysfakcję i przyjemność. To od nas zależy, w jaki sposób przygotujemy się na Święta Wielkanocne. Niech Jezus Dobry Pasterz wejdzie przez zamknięte drzwi naszych serc, by skruszyć mur oddzielający nas od Jego miłości. Dajmy się ponieść na Jego ramionach przyjmując dar Pokoju, który On sam chce nam ofiarować w sakramentach świętych (we współpracy z s. Agatą).

#Ez372128 #WielkiPost #spowiedź #Pasterz