Przemówić do serca

Czas Wielkiego Postu to czas przemawiania Jezusa do naszych serc. To On jest najlepszym Nauczycielem, a zarazem Przyjacielem, któremu zależy na naszym szczęściu. My zaś czasem bardziej ufamy ludziom niż samemu Bogu. Wpatrujemy się w duchowych mistrzów i podziwiamy wielkich ludzi, którzy stanowią autorytet w różnych dziedzinach.

Jednak Chrystus przestrzega nas, aby nie tylko słuchać słów mądrości ludzkiej, ale przede wszystkim postępować zgodnie z nakazami sumienia. Sami przecież dobrze wiemy jak łatwo jest obiecywać 'złote góry', a później tracić 'słomiany zapał' i rezygnować z pięknych ideałów. Dlatego blichtr i ułuda nie uczynią człowieka naprawdę szczęśliwym.

W Wielkim Poście potrzebujemy przylgnięcia całym sercem do naszego Mistrza. Kolejny raz musimy uświadomoć sobie swoją słabość i grzeszność. Tak, popełniamy błędy, ale jako dzieci Boże wyciągamy nasze ręce do Nieba. Stamtąd oczekujemy błogosławieństwa i łaski, która nas przemieni. Mamy przecież Boga za Ojca, który nas ukochał i zesłał nam swojego Syna. Wobec tego korzymy się w pokorze przed Panem i w uniżeniu błagamy o wsparcie. Miłosierny Boże, przebacz nam, swoim marnotrawnym dzieciom każdy grzech, niewierność, nieufność i wszelkie zło, które było naszym udziałem.

#Post #Jezus #grzeszność #Ojciec

Własne pragnienia

Własne pragnienia, plany i idee mogą zawładnąć człowiekiem do tego stopnia, że robi wszystko, aby je zrealizować. Czasami na oślep, bez przemyślenia, za wszelką cenę, nie dostrzegając co tak naprawdę dzieje się wokół niego. Wówczas może nawet ranić i krzywdzić swoich bliźnich w imię szlachetnych haseł i pięknych projektów.

W takim wypadku moment zwrotny to uświadomienie sobie, że Bóg ma swój plan dla wszystkich ludzi. Prawdziwe życie i szczęście aczyna się wówczas, gdy człowiek dobrowolnie przyjmie ten plan i zacznie wypełniać wolę Bożą.

Oczywiście nie jest łatwo przekazać ster swego życia w ręce Boga, ponieważ może to oznaczać podążanie w przeciwnym kierunku. Dlatego właśnie najpierw trzeba rozpoznać kochającego Ojca, który pragnie dobra dla wszystkich swoich dzieci. Wiedzę na ten temat czerpie się od świętych osób i z Pisma Świętego. Osobiste zaś doświadczenie miłości Ojca dokonuje się w czasie modlitwy i w sakramentach, a w sposób szczególny w Najświętszej Eucharystii i spowiedzi świętej.

W ten sposób człowiek rozpoznaje głos Boży w swoim sercu i otrzymuje moc Ducha Świętego, aby spełniać zadania, do których został powołany. Tak również daje świadectwo, że jest umiłowanym dzieckiem Bożym.

#Dz9122 #plany #Ojciec #wolaBoża

Umiłowane dziecko

Jestem umiłowanym dzieckiem Boga i dzięki temu mogę kochać bliźnich. Ojciec niebieski nauczył mnie miłowania moich sióstr i braci, gdy posłał swego Jednorodzonego Syna na świat. Wobec tego ja również jestem powołany, aby kochać Boga Ojca i wszystkich swoich bliskich. Ilekroć zaś ograniczam miłość tylko do wybranych osób lub zamykam się w swoim egoizmie, oddalam się od Tego, który jest Miłością.

Natomiast, gdy kocham z całego serca wszystkich, otrzymuję siłę do życia i potrafię dzielić się całym dobrem, które w sobie posiadam. Doświadczam, że miłość dodaje mi skrzydeł i jest energią, dzięki której mogę góry przenosić. Jako człowiek potrzebuję też być kochanym przez bliźnich i przyjaciół. To prawda, że Boża miłość jest już wystarczającym motorem moich działań, ale wsparcie od kochających mnie osób jest dodatkowym silnikiem Turbo, który sprawia, że przyspieszam w osiąganiu świętości.

Wobec tego nie ma innej możliwości jak tylko miłować bliźnich oraz pozwolić się im ukochać. Zatem otwieram dziś swą duszę na nieskończoną miłość boskiego Serca i pozwalam Duchowi Miłości zamieszkać we mnie, aby otrzymać siłę do świadczenia i miłowania wszystkich ludzi na całym świecie.

#1J4716 #dziecko #Ojciec #miłość