Zaprzyjaźnić się!!!

Jezus dostrzega wewnętrzne piękno człowieka tak, jak dostrzegł Marię, kiedy ta olejkiem namaściła Jego stopy, a następnie swoimi włosami je otarła. Prawdopodobnie był wówczas zmęczony, miał głowę pełną ludzkich problemów i niepokojów, a ona właśnie wtedy nadeszła i okazała Mu życzliwość oraz swoją dobroć. Nie mógł tego nie zauważyć, nie mógł odrzucić jej pełnego miłości serca. Tak zawiązała się między nimi relacja przyjaźni. Po tym, w jaki sposób Jezus przyjął jej dar i spojrzał na Marię z wdzięcznością, ona już dokładnie wiedziała, że może Mu całkowicie zaufać i zawsze na Niego liczyć.

Dobry przyjaciel nie boi się powiedzieć Jezusowi o wszystkim, nawet o najboleśniejszych i najbardziej ukrytych tajemnicach. Co więcej, zachęca do takiej głębokiej przyjaźni także swoich najbliższych. Tak poszerza się grono przyjaciół według starej zasady: Przyjaciele moich przyjaciół, są moimi przyjaciółmi.

W taki sposób cała rodzina może być powiązana relacją miłości z Jezusem, a także wspólnota kościelna, która winna stanowić przykład nawiązywania przyjaźni, pogłębiania jej, aż po duchową komunię z samym Mistrzem i Przyjacielem – Jezusem Chrystusem. Dlatego chrześcijanie nie muszą bać się ani lękać swoich słabości i grzechów. Wręcz przeciwnie, mają oni nieustannie zapraszać Pana do swych mieszkań, trwać z Nim na modlitwie oraz wyczekiwać cierpliwie na Jego odwiedziny. Albowiem ukochany Jezus zawsze przynosi swoje światło, które oświeca noc naszych smutków i rozprasza mroki wszelkich zranień, a nawet najcięższych grzechów.

Zatem nie lękajmy się otworzyć Chrystusowi – Przyjacielowi naszych serc! Odpowiedzmy dzisiaj miłością na Jego nieskończoną i miłosierną Miłość! Zdecydujmy, że chcemy, Go przyjąć jako Mistrza i Przyjaciela właśnie w tej sytuacji i w tym momencie Waszego życia. Doświadczmy osobiście, jak wielka i cudowna jest miłość Chrystusa, której nie sposób nawet całkowicie wypowiedzieć. W czasie Wielkiego Tygodnia, prośmy i błagajmy o Jego przyjaźń i miłosierdzie, abyśmy mogli żyć nieskazitelni w miłości nieznającej żadnych ludzkich względów. Błagajmy z całego serca, aby nasz boski Przyjaciel, wskrzesił nasze dusze z martwoty naszych ludzkich słabości i ograniczeń. Prośmy szczerze, aby wyciągnął nas z ciemnych grobów naszych grzechów! Pamiętajmy, że On zawsze patrzy na nasze upadki z wielką czułością, a z Jego oczu płyną łzy, jak deszcz życiodajny na suchą glebę. My zaś jesteśmy jak ziarna, które mają rozkwitnąć do życia ze spalonej ziemi. Zawierzmy, że na moc Jego Słowa możemy wystrzelić ku niebu świętością!

#J1213 #przyjaźń #Przyjaciel #miłość