- Trzebuniak
- 14 cze 2016
- 1 minut(y) czytania
Modlitwa jest dla mnie również okazją do tego, aby przeprosić dobrego Boga za wszystkie moje słabości i grzechy. Klękam więc przed Panem, licząc na Jego łaskawości i wyrozumiałość dla mnie grzesznika. Równocześnie proszę, aby mnie umocnił i pozwolił wytrwać w łasce uświęcającej. Przede wszystkim jednak korzę się przed boskim majestatem, ponieważ jestem niedoskonały i często upadam. Czasami proszę przy tym o światło i mądrość, abym potrafił dostrzec swoje ograniczenia i błędy, które popełniam. Moje grzechy są bowiem często ukryte i nie umiem ich nawet właściwie określić, a tym bardziej samemu wykorzenić z mojego serca. Dlatego usilnie proszę o przebaczenie, bo wiem, że grzesząc, ranię nie tylko swoich bliskich, ale nade wszystko samego siebie i kochającego Ojca. Oczywiście często też szukam usprawiedliwienia dla własnych win i zaniedbań. Ale nawet mimo okoliczności łagodzących karę, proszę, aby miłosierny Pan wymazał wszystko, co jest złe i niedobre w moim wnętrzu. Błagam z całego serca, aby uwolnił mnie od konsekwencji moich przewinień i uleczył rany, które wyrządziłem najbliższym. Ponad wszystko pragnę Go uwielbiać czystym sercem w radości i pokoju, płynących od Ducha Świętego.
