Świadkowie Chrystusa

Osoba powołana winna pamiętać o historii, która była jej udziałem przed spotkaniem z Mistrzem. Winna żałować za wszystko, co było niezgodne z Bożymi przykazaniami i powodowało cierpienie najbliższych. Jednak w centrum jej uwagi ma zawsze być Jezus Chrystus oraz to wszystko, co może czynić we współpracy z Jego łaską.

Syn Boży ma zaś moc przemienić całego człowieka i uczynić go głosicielem Dobrej Nowiny. Dzięki darowi Ducha Świętego powołany stopniowo przemienia się i upodabnia do Mistrza z Nazaretu. Dzięki temu czyny człowieka powołanego są jakby czynami samego Mesjasza, który żyje w tych, którzy Go naśladują.

Pod natchnieniem Ducha Bożego apostoł wybiera zawsze to, czego pragnie Bóg Ojciec i co jest zgodne z Jego świętą wolą. Dzięki Bożej łasce stale więc rośnie wspólnota ludzi wierzących, którzy są świadkami Chrystusa. Sam Jezus poucza ich wewnętrznie i dlatego wiedzą, co należy czynić. Żyją oni w prawdzie, a ich relacje z bliźnimi są wyrazem miłości do Boga. Całym swoim życiem dają świadectwo i zawsze głoszą Dobrą Nowinę. Dzięki takim ludziom świat jest miejscem dziękczynienia i uwielbienia Boga Stwórcy.

#Ga11324 #powołany #świadek #Mistrz

Powołany

W czasie uważnej lektury Pisma Świętego, człowiek wsłuchuje się w słowa Boże i odkrywa swoje powołanie. Dowiaduje się, że już od samego momentu poczęcia jest wybranym dzieckiem Boga. Sam Stwórca bowiem zapragnął, aby narodził się człowiek, który ma wypełnić określone zadanie.

Na początku jest otaczany opieką, wychowywany i przygotowywany do szczególnej misji. Ma stać się dojrzałą osobą, która będzie odpowiedzialnie wypełniać wolę Bożą w swym życiu. Ma świadomie przyjąć postawę służebną wobec Boga, aby w ten sposób dawać świadectwo o Ojcu niebieskim. Nawet w sytuacjach trydnych, bolesnych, kryzysowych powołany nie powinien się załamywać, ale z nadzieją oczekiwać pomocy od Pana. Jeśliby osoba powołana musiała oddać swoje życie, nie zawaha się tego uczynić, ponieważ wie, że ostateczną nagrodę otrzyma w królestwie niebieskim. Ten, kto jest sługą Boga, zawsze kroczy w Jego obecności, a Bóg staje się dla niego mocą. Swoją postawą powołany świadczy o miłosiernym Ojcu, który zawsze czeka na swoje pogubione dzieci. Zdaje sobie sprawę, że w swoim postępowaniu zbyt mało czyni jeszcze dla Boga. Dlatego wytęża siły, aby lepiej spełniać swe powołanie. Dzięki temu uświęca się, doskonali i jest światłem dla wszystkich, którzy zatracili się w życiu i nie potrafią odczytywać woli Bożej, ani też wsłuchiwać się w boskie Słowo.

#Iz4916 #powołany #wolaBoża #świętość