Napęd życia

Człowiek w każdym momencie swego życia winien być gotowy na odejście z tego świata. Powinien zarazem być pojednany ze swoimi bliskimi i samym sobą. Dobrze jeśli uważa, iż wypełnił swoje powołanie, a także był wierny Bożym przykazaniom. Wówczas spokojnie oczekuje już nagrody od Ojca niebieskiego, który go stworzył. Ponadto jest pewny, że we wspólnocie ze świętymi będzie radować się bez końca w królestwie Bożym.

Napędem życia człowieka dobrego jest zawsze miłość. Ponieważ to właśnie miłość sprawia, że każdego dnia stara się kochać coraz mocniej bliźnich oraz Boga Ojca. Tej miłości uczy swoich uczniów Pan Jezus, który stale towarzyszy wybranym. On też przez Ducha Świętego przebywa blisko wszystkich ludzi, a szczególnie tych, którzy głoszą Dobrą Nowinę całemu stworzeniu.

Od Syna Bożego człowiek uczy się bezinteresownej miłości, która jest zdolna do ofiary, a nawet do poświęcenia życia. Moc Ducha Pańskiego pozwala przezwyciężać wszelkie zło, wyzwala z każdego grzechu oraz wybawia ze słabości duchowej i fizycznej. Za to więc stale dziękujmy Panu i uwielbiajmy Jego nieskończoną miłość.

#2Tm4618 #miłość #Pan #nagroda

ADWENT 2016

Słowo Pańskie niesie pociechę i nadzieję na lepszą przyszłość. Po pierwsze dlatego, że jest to Słowo Boga, który zawsze przemawia z Mocą. Po drugie dlatego, że trafia do wnętrza ludzkiego serca i pobudza najpiękniejsze uczucia. Po trzecie jest to Słowo, które wyzwala z lęków, niepokojów i ograniczeń, które człowiek sam sobie stawia.

Słowo Boże wiąże się bezpośrednio z Jezusem Chrystusem, który przychodzi, aby spotkać się z umiłowanym w konkretnym miejscu i czasie. To On wszystko porządkuje w życiu swego ucznia, z którym się spotyka. Mistrzowi towarzyszy zawsze chwała Pańska, czyli Duch Święty, który rozpala serce łaską Bożą.

Wówczas z ust człowieka wyrywa się głos uwielbienia i dziękczynienia za wielkie dary, które są jego udziałem. Za dar mądrości i roztropności, który pozwala mu rozpoznać rzeczywistą wartość wszystkich rzeczy. Za dar wiedzy i bojaźni Pańskiej, który sprawia, że zna swoje miejsce we wszechświecie i w relacji do Stwórcy. Za dar radości i światła, które mu zapewnia Dobra Nowina i całe Pismo Święte. Podczas medytacji nad Słowem Bożym człowiek wierzący rozpoznaje swego Pana i wchodzi z Nim w głęboką komunię. Zdaje sobie wówczas sprawę, że Bóg jest największym szczęściem jego życia.

#Iz40111 #spotkanie #Pan #adwent

Pójść za Panem

Każdego dnia trzeba na nowo opowiadać się za Panem Jezusem. Kroczyć za Nim to znaczy rezygnować z przyjemności, ofiarować się i poświęcać dla bliźnich. Pójście za Jezusem oznacza również postawę refleksji, a tym samym rezygnację z gadulstwa, obmowy i oczerniania ludzi. Wybór Chrystusa na swego Pana i Mistrza wiąże się z konkretnym postanowieniem i służbą dla potrzebujących, a także tracenie swego życia z miłości.

Podążanie za Jezusem to udanie się na miejsce samotnej modlitwy, aby tam spotkać się z dobrym Ojcem. Na spokojnej medytacji z Chrystusem odnajduje się samego siebie i sens życia, ale również odkrywa się wolę Bożą. Tylko z Jezusem odnosi się duchową korzyść, a równocześnie dostrzega się marność i przemijalność widzialnego świata. Podczas rozmyślania dochodzi się do przekonania, że nie ma większej wartości nad życie z Panem. Wszystko zaś co dostrzega się zmysłami jest niestety nietrwałe i złudne.

Doświadczenie modlitwy, na którą zaprasza Jezus Chrystus, pozwala zbliżyć się do chwały królestwa Bożego. Wybór Chrystusa to przeżywanie swego życia w gronie świętych aniołów, którzy stale towarzyszą człowiekowi na ziemi. Opowiedzenie się za Jezusem to wejście w radość życia wiecznego i podążanie prosto do nieba.

#Pan #powołanie #Mt162428 #medytacja