Gdzie przebywa Chrystus

„Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus” (Kol 3:1).

Święta Wielkanocne to zwycięstwo Jezusa nad śmiercią. Zatem my jako uczniowie Chrystusa winniśmy razem z Nim zwyciężać. Jednak tutaj od razu pojawia się wątpliwość: czy my przemieniamy samych siebie przy okazji tych świąt?

Przecież na pewno potrafimy uroczyście świętować – dobrze się bawić, przygotowywać smaczne potrawy, korzystać z wolnych dni. Ale czy potrafimy „dążyć do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” – pyta nas Apostoł.

Zarówno święty Piotr, jak i Paweł mieli problem ze zrozumieniem tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pańskiego. Ale stopniowo, gdy dojrzewali w swojej wierze, zmieniali swój sposób myślenia i wartościowania wszystkiego.

Czy my – jako chrześcijanie – umieramy z Jezusem Chrystusem? Czy nasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu? Czy rzeczywiście odkrywamy w Synu Bożym naszego Zbawiciela? Te pytania winny nam towarzyszyć w czasie świąt wielkanocnych.

Zazwyczaj przy okazji tych świąt odwiedzamy naszych bliskich – rodzinę i przyjaciół. Co przynosimy im wraz z naszym przybyciem? Czy umiemy tak jak Piotr, który przybył do domu setnika Korneliusza, dawać świadectwo naszej silnej wiary w zmartwychwstałego Pana?

Czy nie boimy się bronić wartości sakramentów świętych? A może jak żołnierze, którzy stali przy grobie Jezusa, uciekamy od trudnych pytań i wolimy przemilczeć prawdę?

Zostaliśmy ochrzczeni w imię Jezusa Chrystusa i namaszczeni Duchem Świętym, dlatego Bóg jest z nami. Nie musimy się niczego bać! Powinniśmy dobrze mówić i czynić, a nawet uzdrawiać bliźnich, którzy są pod władzą złego ducha. Ponieważ my, gdy przyjmujemy Komunię świętą, jesteśmy w posiadaniu Ducha Bożego. Dzięki temu mamy być świadkami wszystkiego, co działał i nadal działa Syn Boży – Jezus Chrystus.

On nie umarł na krzyżu na wieki, gdyż spoczywał w grobie tylko trzy dni.

W czasie każdej Eucharystii możemy znowu z Nim jeść i pić po Jego zmartwychwstaniu – Jego święte Ciało i Krew. A to nas uzdalnia, by ogłosić całemu światu cuda Zmartwychwstałego Pana.

Każdy, kto w Niego wierzy, otrzymuje łaskę po łasce. Amen.

Płaszcz Słowa

Scena Ewangeliczna ukazuje starania ludzi, którzy biegali po całej okolicy z determinacją znosząc do Jezusa swoich chorych. Wierzyli bowiem, że wystarczy dotknąć się jedynie frędzli Jego płaszcza, a odzyskają zdrowie. To dobry moment, by zapytać siebie samego o wiarę w moc Jezusa, którego Obecność przenika i uzdrawia naszego ducha w Słowie Życia i Sakramentach Świętych.

On jest Bogiem bliskim i pragnie byśmy zawsze żyli w Jego obecności, szukając Pana w prostocie serca. Siostra Faustyna pisała w swoim Dzienniczku: „Nie tracę obecności Boga w duszy (…). Z Nim idę do pracy, z Nim idę na rekreację, z Nim cierpię, z Nim się cieszę, żyję w Nim, a On we mnie”.

Panie Jezu, jeśli chcesz możesz mnie uzdrowić. Dotykam z wiarą Twego płaszcza Słowa Bożego i Sakramentów Świętych, w których żyje i działa Duch Święty. Wierzę mocno, że Ty odpuścisz nasze grzechy, weźmiesz nas w swoje ramiona i nie zostawisz nas nigdy samych.

Takie jest Boże Miłosierdzie. Musimy mieć odwagę podejść do Niego, dotknąć z wiarą frędzli Jego płaszcza i prosić o przebaczenie, a następnie iść dalej naprzód. Z odwagą i wiarą.

S. Agata Ciesielska, FDC.

Popatrz w Niebo

Popatrz czasem w Niebo, człowieku małej wiary. Popatrz w Niebo tak, jak czynił do umiłowany uczeń Pański - święty Jan Apostoł. Zobacz i dostrzeż wielkie i godne podziwu znaki, które każdego dnia daje ci Pan.

Czy widzisz trochę więcej niż tylko to, co dostrzegają twe oczy? Czy potrafisz otworzyć oczy serca i wiarą ogarnąć tajemnice Boże?

Paradoksalnie dopiero, gdy przymkniesz oczy na modlitwie, możesz zobaczyć więcej niż inni. Ujrzysz aniołów Bożych i lepiej zrozumiesz to wszystkto, co dzieje się w twoim życiu, a także w świecie.

Pamiętaj, synu Boży, że jesteś otaczany opieką anioła stróża, ale nie zapominaj również, że istnieją złe duchy, które walczą o twoją duszę.

Walka dobra ze złem nie toczy się tylko na zewnątrz, ale także w twoim wnętrzu.

Pod sztandarem Bożym zwyciężysz i zagrasz pieśń uwielbienia na boskiej harfie.

Z ufnością dziecka przymknij zatem swoje oczy i rozpocznij modlitwę:

"Uwielbiam Cię, Panie, za piękno i dobro, które stworzyłeś. Dziękuję Ci, Boże, za Twe przykazania bezinteresownej miłości bliźniego. Proszę, dodaj mi odwagi, bym się nie bał, ale czcił Twe święte imię. Ty, mój Boże, jesteś Święty. Uświęć mnie i umocnij, aby był Twoim świadkiem na świecie. Spraw, abym stał się apostołem Dobrej Nowiny wśród ludzi, których ogarniają mroki niewiary i beznadziei. Amen."