W domu Słowa

Pandemia koronawirusa. Kryzys w Kościele. Zamieszki w Stanach Zjednoczonych. Demonstracje na ulicach polskich miast. I wiele wiele innych złych wiadomości ze świata. Co robić? Gdzie szukać oparcia? Skąd czerpać prawdziwe informacje? Kogo uznać za autorytet, któremu warto zawierzyć?

Z pomocą przychodzi nam jak zawsze lektura Pisma Świętego. Tym razem święty Paweł napomina, aby zatroszczyć się przede wszystkim o zbawienie własnej duszy. Niezależnie od tego, co nam mówią, my chrześcijanie mamy słuchać głosu własnego sumienia. Tam w głębi sera przebywa Duch Święty. To właśnie Bóg, który zamieszkuje w duszy ludzkiej, jest sprawcą chcenia i działania zgodnie z Jego wolą.

Nie jesteśmy zatem pozbawieni kierownika duchowego. Jednakże naszym zadaniem jest troska o dobre sumienie i częste korzystanie z sakramentów świętych, w tym co miesięczna spowiedź. Jako dzieci Boże ciągle wzrastamy bowiem na drodze do świętości. Choć przychodzi nam żyć, działać i pracować wśród „narodu zepsutego i przewrotnego, to nie wolno nam tracić nadziei i wiary. Właśnie jako ludzie wierzący w Boga stanowimy „źródła światła w świecie”, który pogrąża się w mroku grzechów i egoizmu.

Tym bardziej uchwyćmy się Słowa Życia, czyli Jezusa Chrystusa, który żyje wśród nas. Nasze życie i powołanie nie jest bezwartościowe. Wręcz przeciwnie mamy potwierdzać godność każdego człowieka od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Mamy walczyć w obronie rodziny, która w planach Bożych obejmuje mężczyznę i kobietę, rodziców i dzieci. To tutaj w kościele domowym i wspólnotach parafialnych módlmy się o dary Ducha Świętego, aby nie ulec rozpaczy i beznadziei, a raczej wypełnić się radością i pokojem serca. Amen.

Próba wiary

Gdy przychodzą na ciebie różne doświadczenia, jaka jest twoja postawa? Czy czasami trudne doświadczenia nie przejmują kontroli nad twoim życiem? Czy raczej ty jeszcze nad nimi panujesz? Jako chrześcijanin-sługa Jezusa Chrystusa masz oddać kontrolę nad swoim życiem jedynie w ręce dobrego Boga.

Oczywiście, że doświadczenia życiowe mogą stanowić próbę wiary. Jednakże chrześcijanin jest wspierany łaską z wysoka, czyli nigdy nie jest sam w trudnościach. Dzięki pomocy od Boga jest wytrwały nawet, jeśli przeżywa utrapienia i przyjmuje krzyż. Chrześcijanin ufa swemu Panu i próbuje naśladować Chrystusa, który jako niewinny człowiek, został zmuszony do dźwigania krzyża.

Poprzez doświadczenie choroby i cierpienia, można się wiele nauczyć. Przede wszystkim pokory i całkowitego zawierzenia Panu Bogu. Przecież to od Boga zależy ile będzie dane nam żyć na ziemi. Podejmując krzyż i odważnie biorąc go na swoje ramiona, a także pomagając nieść krzyż innym, wkraczamy na drogę do świętości.

Jeśli zaś wciąż jeszcze trudno ci jest przyjąć ten fakt, to proś Ducha Świętego o dar mocy i mądrości do niesienia krzyża. Błagaj z wiarą i ufnością, a dostrzeżesz Jezusa Chrystusa, który stoi przy twoim boku i pomaga przezwyciężać wszystkie trudne doświadczenia.