Otwarte Serce

„A zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę” (Mk 8:13).

Jezus zasmucony zatwardziałością serc Faryzeuszów, którzy wystawiali Go na próbę, oddalił się od nich. Tylko w sercu otwartym na słuchanie Słów Pańskich jest święta przestrzeń dla Boga, który w ciszy przemawia do ludzkiego serca. Modlitwa jest dialogiem duszy ze swoim Panem w postawie pokornego zasłuchania. Ewangelia ostrzega przed traktowaniem Chrystusa w sposób roszczeniowy i domaganiem się znaku.

Panie Jezu, prosimy Cię, abyś ustrzegł nas od domagania się spełniania naszych próśb i życzeń, bo przecież Ty jeden wiesz, co jest potrzebne dla zbawienia naszej duszy. Nie ilość mnożonych modlitw zjednuje łaskę Pana, ale raczej ufna postawa serca nawet w sytuacji, która nie jest po naszej myśli i wydaje się nam, że Bóg nie wysłuchuje naszych usilnych próśb. Bo tylko pokornym Bóg daje swą łaskę w najodpowiedniejszym czasie. On jest Bogiem bliskim i daje nam przykład miłości, która nie ma sobie równych, gdy Pan oddaje swoje życie na Krzyżu za każdego z nas. To jest jedyny znak, jaki otrzymaliśmy.

S. Agata Ciesielska, FDC.

W prostocie piękna

„Królestwo Boże jest pośród Was” (Łk. 17:20-25).

My podobnie jak Faryzeusze, zadajemy sobie pytanie: Gdzie jest Królestwo Boże? Gdzie Ono jest? Pan Jezus w sposób prosty i konkretny daje nam odpowiedź: Królestwo jest pośród Was. Ono przychodzi w rzeczach małych, kruchych, na pierwszy rzut oka niewidocznych. Jednak my ich nie dostrzegamy, ponieważ skupiamy się na tym, co proponuje nam dzisiejszy świat. Nie widzimy, bo nasze oczy czasami są jakby na uwięzi, a serce i myśli są zatopione w prądzie rzeki konsumpcjonizmu. Zatrzymajmy się na chwilę i nawróćmy. Spróbujmy dostrzec to, co wcześniej było dla nas niedostrzegalne. „Królestwo Boże jest pośród was”. W kruchości Chleba Eucharystycznego, który jest łamany z miłości dla nas. W Słowie, które daje życie i nadaje mu smak szczęścia-błogosławieństwa. W ciszy adoracji Najświętszego Sakramentu, dzięki której możemy odpocząć i napełnić się Jego miłością. Jest obecne w dotyku wyciągniętej dłoni mojego bliźniego, który stworzony na obraz Boga, tak jak ja jest Dzieckiem Bożym. W prostocie piękna otaczającego nas świata, który nieustannie zachwyca i przenika nasze zmysły. Królestwo Boże jest pośród nas.

Prosimy Cię Panie Jezu o to, byśmy mieli odwagę się nawrócić. Naucz nas dostrzegać to, co tak po ludzku jest niedostrzegalne. Dotknij nas swoją łaską i przemieniaj nasze serca i otwieraj oczy byśmy stali się prawdziwie świadkami Królestwa Bożego.

Siostra Magdalena, FDC.

Płaszcz Słowa

Scena Ewangeliczna ukazuje starania ludzi, którzy biegali po całej okolicy z determinacją znosząc do Jezusa swoich chorych. Wierzyli bowiem, że wystarczy dotknąć się jedynie frędzli Jego płaszcza, a odzyskają zdrowie. To dobry moment, by zapytać siebie samego o wiarę w moc Jezusa, którego Obecność przenika i uzdrawia naszego ducha w Słowie Życia i Sakramentach Świętych.

On jest Bogiem bliskim i pragnie byśmy zawsze żyli w Jego obecności, szukając Pana w prostocie serca. Siostra Faustyna pisała w swoim Dzienniczku: „Nie tracę obecności Boga w duszy (…). Z Nim idę do pracy, z Nim idę na rekreację, z Nim cierpię, z Nim się cieszę, żyję w Nim, a On we mnie”.

Panie Jezu, jeśli chcesz możesz mnie uzdrowić. Dotykam z wiarą Twego płaszcza Słowa Bożego i Sakramentów Świętych, w których żyje i działa Duch Święty. Wierzę mocno, że Ty odpuścisz nasze grzechy, weźmiesz nas w swoje ramiona i nie zostawisz nas nigdy samych.

Takie jest Boże Miłosierdzie. Musimy mieć odwagę podejść do Niego, dotknąć z wiarą frędzli Jego płaszcza i prosić o przebaczenie, a następnie iść dalej naprzód. Z odwagą i wiarą.

S. Agata Ciesielska, FDC.