Jezu, ufam Tobie!

„Wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: „Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne” (Mk 1:21-28).

Nauka Jezusa ma moc, której doświadczają Ci którzy Mu ufają. On jest Panem, a na Jego Imię pierzchają wszelkie duchy nieczyste nękające ludzi. Poszukujmy więc chwil spędzonych przed Jego Obliczem, gdzie w blasku monstrancji Bóg udziela duszy swoich niezmierzonych łask. Schrońmy się w Sercu Jezusowym przed złym kusicielem który posługuje się lękiem i iluzjami szczęścia odciągając od Boga nieszczęśliwe dusze. Wspomnijmy na spojrzenie Jezusa z Cudownego Obrazu Miłosierdzia Bożego „JEZU UFAM TOBIE” i zatrzymajmy je na sobie, aby nas uwalniał od wszystkiego co nie pozwala w nas działać Duchowi Świętemu.

Bóg czeka na każdego z nas w Najświętszej Hostii po to, by dokonywać przemiany przytłoczonego grzechem serca i uzdrawiać mocą Eucharystii to co jeszcze woła o Boże Miłosierdzie.

Z przebitego Serca Jezusowego wypłynęły krew i woda jako zdrój miłosierdzia dla każdego człowieka bez wyjątku, a szczególnie dla biednych grzeszników. Zatem korzystajmy póki mamy czas z darów Bożej łaski otwierając się na uzdrowienie z grzechowych ran i uwolnienie z nieuporządkowanych przywiązań, złych relacji i nałogów, którymi diabeł być może trzyma nas z dala od Boga.

Panie Jezu daj nam zdumiewać się Twoim Słowem i nauką która prowadzi do zbawienia. Ogarnij nas swym miłosiernym spojrzeniem i obmyj w strumieniach Bożego Miłosierdzia, abyśmy już odtąd razem z Tobą podążali w stronę szczęśliwego Celu poza granicą niedoli ziemskiej. Amen.

Niezmienna Prawda

Pan Bóg od wieków powołuje i posyła głosicieli Słowa. Jednym z takich świadków był Jan Chrzciciel, który oddał życie za obronę Prawdy. Następnie Syn Boży, Jezus Chrystus, wycierpiał wiele, ponieważ był Prawdą i nie bał się przeciwstawić kłamstwu. Podobnie w naszych czasach Pan Bóg nieustannie przemawia i zaprasza do współpracy w głoszeniu Dobrej Nowiny. Możemy usłyszeć Jego głos szczególnie w czasie modlitwy, gdy gromadzimy się w świątyni na sprawowaniu Eucharystii.

Słowo Boże jest precyzyjne i konkretne. Wzywa nas do osobistego nawrócenia. Jesteśmy zaproszeni, aby przyznać się do swojej ograniczoności i ludzkiej słabości. W pokorze serca mamy zawierzyć Bogu, który jest Panem całej ziemi. Albowiem to nie my stanowimy prawdę, ale Pan Bóg. Nie człowiek jest twórcą prawdy, ale Bóg Stwórca wszechświata.

Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby nam przypomnieć o swoim Ojcu. On powoływał uczniów, aby oni jeszcze bardziej zaufali Bogu, a nie tylko wytworom swojej inteligencji i zdolnościom. Gdy poszli za Jezusem, otrzymali w darze moc Ducha Świętego, to znaczy zrozumieli siłę Prawdy. Dopiero wówczas gdy przyjęli prawdę o sobie, mogli pomagać innym. Oczywiście nie swoimi tylko siłami, ale mocą Bożą, to znaczy mocą Słowa Pańskiego.

Warto porzucić ziemskie rozważania, aby wkroczyć na ścieżkę Bożych przykazań. Warto pożegnać się nawet z najbliższymi, aby wyruszyć na poszukiwanie Prawdy. Gdyż nie ma większego skarbu niż sam Bóg, który mówi do serca ludzkiego. Nie przemawia On w sposób ukryty i tajemniczy, ale raczej otwarcie przez swojego Syna - Słowo Boże. Słowo Jezusa Chrystusa żyje w Piśmie Świętym. To samo Słowo niezmienne od zawsze, które było, jest i przychodzi. Amen.

Pan sprawia cuda

Dobry Bóg Ojciec widzi nasze potrzeby i posyła swoich aniołów, aby nam nieśli konkretną pomoc. Każdy bowiem człowiek, każda rodzina i wspólnota, ma swoje problemy, których nie jest w stanie sama rozwiązać. Są sprawy, o których nawet nie ośmielamy się mówić, a także ukrywamy je przed najbliższymi. Cierpimy w samotności i nie mamy już nadziei na lepszą przyszłość. Wówczas właśnie jest najdogodniejszy czas, aby pozwolić działać Bogu, dla którego nie ma nic niemożliwego. Wówczas trzeba otworzyć szeroko oczy, aby dostrzec anioła Pańskiego, który przynosi nam dobrą nowinę.

Nie musimy się już niczego lękać ani trwożyć, ponieważ Bóg Ojciec rzeczywiście wysłuchuje naszych modlitw. Jego łaska czyni cuda i sprawia, ze na naszym niebie znowu zaczyna świecić słońce. Przez swego Ducha Świętego zostajemy umocnieni i pokrzepieni. Boży dar jest nam udzielany po to, abyśmy się nawrócili i przylgnęli do Pana całym sercem. Po otrzymaniu łaski mamy stać się zwiastunami i głosicielami radosnej nowiny.

Nie ulegajmy zatem nigdy zwątpieniu. Nie traćmy nadziei. Nawet jeśli nasz rozsądek i doświadczenie podpowiadają nam, że nie da się już nic zmienić. Czekajmy z wiarą i ufnością na cuda Bożej miłości.

Czas Adwentu jest doskonałą okazją do osobistego nawrócenia i żalu za grzechy. Dlatego w atmosferze ciszy i zadumy, stańmy przed Panem w Kościele świętym. Złączmy serca we wspólnej modlitwie uwielbienia, dziękczynienia i przebłagania. W ten sposób z pewnością wydarzy się cud i otrzymamy to, czego szczerze pragniemy. Gdyż Bóg Ojciec kocha wszystkie swoje dzieci i nie odmawia im swego błogosławieństwa.

Powiedz Mu zatem o swoich pragnieniach. Otwórz przed Nim swą duszę. Jeśli trzeba wylej łzy cierpienia i bólu, aby On mógł cię uzdrowić i ci dopomóc. Teraz jest czas błogosławiony, w którym działa Duch Święty, a Pan sprawia cuda.